An'n Strand

vun Rudi Witzke


In witten Sand teikent
een smiedigen Halm
vun'n Strandhaver
sien Spuur,
jümmer hen un her.
Küselig Winnen
röhren ehm
achter de lütte Düün.
En Krink, akraat rund,
billt sik af,
rund as de Sünn
un uns Eerd
un uns Maand
un ehre Bahnen.
Winnen spelen
mit den lichten Halm
hüüt beten so,
morgen wat anners.
Jümmer kringförmig Weeg!
Wo is en Enn,
wo en Beginnen?
Trecht warden se nich,
Winnen un Halm.
Nich höllt up
Weihn un Teiken.

Sunsche Wisch

 

Metzscheiden
knacken
ünner de Fööt,
Hartmuscheln,
leddig,
gröön vun Algen.
Dode Hüüs
vun Poggen
överkrusten
Wellhorn-Snicken.

Allens
weer levig,
wat de Well
nu ruschelnd
weegt.
Schreed
knacken
un mahlen
Levensspuren
to Gruus.

Storm drifft
Snicken-Mull
un Muschel-Gruus,
küselt in Warvel,
buut up
de lütte Düün.
Fledig Gröön
luschert vör.
Nieges Leven!

.... slaten de Krink.

 

Windflüchter

An'n Borther Bodden

 

Keen Sicht?
Keen Sicht!
Daal vun'e hoge Düün
in glieden Sand.
In'e Grund
borstig Heidkruut.
Hulprig Schreed.
Neveliger,
smuddeliger, natter!
Witt-grieses Wavern
Rundüm,
in Watten packt
de Wiedenkuschel.

Wader drüppelt vun de Äst,
de Hoor.
Verlopen in'n Nevel!
Stünn för Stünn
jümmer in'n Krink.
Maddelig un mööd!
Keen Luud
vun Leven üm un bi.
Nevel, nix as Nevel!
Swoor puckert dat Hart.
Ogen to,
liggen blieven?

 

Biller: mit Tusch un Fedder tekent 1993-1996 vun Rudi Witzke.
Wöör: Rudi Witzke

24.3.2002

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet