Vun Sommer na Harvst

Biller vun Thomas Seemann, Wöör vun Marlou Lessing

September

rein ünner vulltüüg flüggt dat johr,
vun achtern drifft dat licht —
wi fleegt — dat's wichtig, welig, wohr —
woneemhen? fraag dat nich —
de segel prall, de bug pielop,
heel överglänzt vun guld tomaal —
keen wicht, keen water höllt uns dal —
mit allns, wat kümmt, nehmt wi dat op!

Oktober

iesvagel dükert op vun'n grund
un schüddelt sik vull weel
un blenkert as en vagelbunt,
en kobold, en juwel.

so bunt warrt ok dat johr nu mal:
leggt sik nieg klöören to
un fallt, en blatt, vun sülven dal
un blifft en stoot in roh.