Rosen vun Katja H. Renfert In Petermanns Almanach för den Biogoorden (Verlag Ludwig, München 2009) steiht, dat de Braakmaand de Tiet vun'e Rosen is. De Bloom, de mennigeen uk "Königin vun'e Blööm" nömt, is en stickelige Schöönheit. Se hett aver keene Döörn, as veele Lüüd oftins seggt, sünnern Stickels. Stickels sünd man blots ut de baveren Zellschichten rutwussen, sünd quasi de Huut. De düütsche Schriever Friedrich vun Bodenstedt (1819 1892) wußt villicht nich den Ünnerscheed twischen Döörn un Stickels. In en Gedicht seggt he: De sööte Ruuch vun de Roos
genögt,
In den Hamborger Park Planten un Blomen, in de Neeg bi'n Ingang Fernseh-Turm, steiht vun de Künstlerin Barbara Haeger (1919 2004) en Fruuns-Skulptur. De hett dree Rosen in'ne Hand.
Düsse Figur is 1953, mit twee annere Fruuns-Skulpturen, vör de Rosenhöfen opstellt wurrn för de Internationale Gartenbau-Ausstellung, wo ünnerscheedlich KünstlerInnen mit Kunstwarken bidragen hebbt.
In'n Park gifft dat uk dat Restaurant/Café Rosenhof.
Dat is gegenöver vun'ne Rosen sünd aver nich blots schöön antosehn un rüken angenehm, nee, de Rosenblöder kann man uk eten! Dat gifft 'n Barg Rezepten, un letzt heff ik graad vun en Patissière op'n Kunstmarkt en Tafel Schokolaad, mit Rosenblööd op, köfft. Hhmmm, lecker!! De weer twoors beten dürer as vun'n Supermarkt, aver af un an mutt sowat ween! Ach, un nich to vergeten uk Rosenwater un Öl för schööne Huut. Geneten wi de Rosen mit all unsen Sinnen! Gedicht ut: 'Die schönsten deutschen
Gedichte', hg. von Andreas Simon, Verlag Die Bibliothek, München
o.Jg.; Platt vun Katja Renfert
29.5.2011
|