To 'n 200. Geburtsdag vun Karl-H.Nissen |
Fritz Reuter hett Geburtsdag! To 'n tweehunnertsten Mal! Hooch sall he leven! Un wi drinkt dorto enen Sluck vun den goden roden Wien, den he so geern much, den Wien ut Lübeck. Wo he an den roden Wien ut Lübeck kamen is, dat is en egen Geschicht. Mi dücht, en braven Jung is he woll nich west, un ok as Student weer he en beten luut. Hüüt is dat anners, man to sien Tiet keem he glieks vör Gericht, Majestätsbeleidigung un so. Urdeel: Kopp af! Later is he denn begnadigt worrn un hett an'n End acht Johr in Festungen tobröcht. Toletzt seet he in Dömitz an de Elv. Dat weer August, as he rutkeem. He harr enen lütten Ränzel
up sienen Puckel, un denn is he losmarschiert, hen na Stavenhagen. So
130 Kilometer Weg harr he vör sik, to Foot, un dat weer hitt. Na
en Tiet seet he an de Grabenkant un leet den Kopp hangen. Wat sull ut
em warrn, he harr nix un he weer nix. Un dat weer de Anfang vun en lange Fründschap. Reuter is so männichmal na Lübeck reist, hett in de groten Kellers seten un hett sik den Wien smecken laten. He seet gegenöver vun dat Raathuus, hüüt kannst dor Böker köpen, he seet in dat nie End Brede Straat, hüüt kannst dor Brillen köpen, he seet ok in de Fischergruuv. De Tiet is lang vörbi, aver Reuter hett sienen Fründ en Denkmal sett un den goden Wien ok. Dat gifft de wunnerschöne Geschicht vun de "Pierkur". En ganz düür Peerd dat sall dat hüüt ok noch geven dat is krank, de Peerdokter kümmt, un bi dat Ünnersöken drinkt de Dokter en ganze Buddel roden Wien ut, eenfach so. Un as de Buddel lerrig is, dor kiekt he up dat Etikett. "Schatoh la ros! Jawoll, hier steiht 't. |
To'n Anhören hier klicken: 2.11.2010
|