Jan feuhert ut un sien Rad platt

Jan feuhert ut un sien Rad platt,
dei Rägen maokt üm satt natt.
Hei schuff un dei Matsch maokt klatsch,
Emma töff, et huult dei Wind so wild.
Jan kummp bi't Schlatt ut'n Tratt,
hei kann't nich faoten,
kummp van dei Straoten.
Sachte werd dei Himmel klor,
wanneiher is hei woll dor?
Sien Leiwste kann blots haopen,
hei is doch nich versaopen?
Dei Kauh besiet maoket Muuh,
luut röpp hei tau Petrus: Buuh!
Is Jan sien Rad uck platt,
för siene Leiwste schuff hei dat!