|
In'n Märkenwoold. Panische Ballaad
das leben ist ein zauberwald.
nichts bleibt an seinem ort.
die karte lügt, der ruf verhallt
dein Jetzt ist eben, Einst ist bald
der zwerg versteckt den hort —
dein weg verschlingt sich tausendfalt...
der spruch, der retten kann, ist alt,
gereimt und kurz: das wort:
"o stern und blume, geist und kleid,
lieb, leid und zeit und ewigkeit."
(marlou lessing; clemens brentano)
süh, seggt de snee, süh
un nimmt min hand, düsse welln
in din lief, een över anner
kräuselt se di, un wat seh ik? twintig opmaal
seggt de snee, lütte welln, se brekt sik, nee ok, du swingst ja
as'n telg ünner welln in din lief swingst du stüttig, un dor
an din foot, du hest em to lang
an een plack stahn laten, deern, dat dröffst
nich maken, seggt de snee, dor wasst doch wohraftig
poggenstöhl an di hooch, wat seh ik, o nee, seggt de snee,
ganz schuppig lettst du al nerrn, dat kümmt vun de roh!
un in din hoor, seggt de snee, nee ok, laat mi mal sehn —
un sin fingers glied an mi op
un över min gesicht —— in din hoor
seh ik witte lüüs, seggt de snee, dreih di maal, laat mi mal
sehn —
un he winnt mi, al hett he mi
in spiraalen
as dat winnen un winnen nix helpt, brek ik mi
an de wöttel af, fall
verdwars den snee tofööt, sla em dood
mit all min telgen, tohööcht —
noch an'n boorn staht se
as in glas gaten.
süh, seggt de snee,
dat harr nich nödig daan, un dor op din stamm
seh ik düüdlich de welln, dor loopt se un loopt, se brekt
sik
nich, bloots du
büst braken ——
|
