Notizen ut'n Maimaand


deep in't düüster fangt de amsel
to singen an. woans weet se,
dat se höört warrt? woans weet se,
dat de dag anbreken deit, de ehr recht gifft?

wieldat dat nich anners ween kann.
wieldat dat alltied so weer,
wieldat, wokeen singt, ok höört warrt.
dor sünd doch de töön, hell un kloor.


de lütte rundlich daam is twoors
vun holt un hett den kopp versteckt;
man jedeen weet, wat se uns seggt:
"ji spanners dor, kleit mi an'n moors!
ji sünd hier op'n holtweg! kusch!"
de rest is rhododendronbusch.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet