Notizen ut'n Braakmaand


wat warr ik sehn, du schilf-ümfaten spegel,
wenn ik in di mien egen ogen söök?
liggt in dien deepde kamen tied ehr weeg?
— du höllst mi af; mi dücht, du höllst dien regel:
du wiest mi nix; de boom maakt mi dat vör:
mien tokumst spegelt bloots de tied, de weer.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet