en grote spreekblaas, dunkelgries,
rookteken sünner text:
dat land denkt dunkel op sien wies;
de tied hett uns verhext.

mit denken kriegt wi gor nix rut.
dröömt wi orr is dat wahr?
de koh wiest uns mit bunnen snuut:
dat gifft keen kommentaar.

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing

3.2.2020