Notizen ut'n Heumaand


 

 

 

na'n himmel
tasten
schuug un
schöön —
bi't eerst beröhrn
tuckt wi trüch

nich ganz
na de eer —
wi lengt ja doch
na den himmel —

so danzt wi sweven
twüschen allns
un tast, tast ——

Bild Ursula Gressmann. Klick op to'n Vergröttern!


twüschen de eer
un den himmel
sweven
man ganz
tohöörn to de eer —

dat ehr kräfft
an di treckt
dat maakt de komodige kuhl
in de markies.

dor is de himmel egaal.


 

 

 

 

vun huus to huus, en lange tuur.
postbüdelsche weer heldenhaft,
hett bi de hitten allens schafft.
to'n dank gifft dat en waterschuur

ut langen slauch, en regenwe'er
vun minschenhand, speziell för ehr.
so geiht de post vergnöögt retuur
un morgen wedder her.

 

 

 

Bild Katja Renfert. Klick op to'n Vergröttern!


schaddengrenz

de plant, wegsmeten in de rönn
gliekgüllig gurrt de duven
so sachten starvt se vör sik hen
as mennig minschen, de ik kenn
in städer, straten, stuven


in sünnenwe'er, in regenwe'er —
uns eten wasst hier in de eer.
wat wohr is, dat begifft sik still
un so, as moder tied dat will.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet