Notizen ut'n Sneemaand


lichtregen över lichte reegn —
de apent sik; de midd
is wied vun hier un hell to sehn —

ehrdat se sik verslütt —

och du mien weg, nimmst du mi mit?
ik gah mit di, ik tru di. wenn't
ok nich in sicht is, is dien end
de helle, wiede midd.


du lüttje geestmaand, de du op-
un ünnergeihst in dien
amethysten welt —
en lütt pantomime op de böhn
vun de groot unsichtborkeit.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet