Notizen ut'n Hornung


allens
al daut
bloots ik en insel:
ik bün
fast
ik bün
tru

kiek mi nich an!
ik föhl ja:
dat dunkle hier
un dor, un dor —
weke placken

löcker in min
hart vun ies:
laat ik ehr,
laat ik ehr wassen,
driggt dat nich mehr —

wat
warrt ut de welt
ahn dat ies,
ahn de bestännigkeit?!


oog
wunn
hart
slag
blick
du

wiesen
empfangen

wunn
apen steed
togang
anfang
vun't enn


legg di lichtens
an min foot, schadden
laat wassen in di:
küll un moß,
poggenstöhl
un tied,
tied
de länger warrt un länger
mit de schadden

klockenwieserfall
af un an
dwars
en telg,
en sneeige sekunn

en leven töven
in düsse tiedstill
wassen
mit schadden, mit moß
küll, op en kissen vun steen


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet