Notizen ut'n Oostermaand


kole april

een faat di scharp in't oog
un kiekt di stüttig to
en wesen vull entslatenheit
un doch vun grote roh

keemst du op sien rebett?
verfolgt he, wat du deist?
un wat leevt noch in wisch un holt —
nis puken? kobold? geist?

een hett di scharp in't oog
sien blick is düüster-kloor —
sien lidd slütt swaar de wulkendeck
un sacht erwacht dat johr.


Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet