Harstnachten
vun Behrend Böckmann
Dei Månd grient in ein Saatmåndnacht
Un schult so dörch dei Bläderpracht
Un leet noch eins dei Georginen
Bi Nacht in all ehr Pracht erschienen.
An annern Dach dor süht hei all
Datt upe Ierd geeft Bläderfall;
Hei künn nu dörch dei Telgen seihn,
Wat up Ierden wier gescheihn.
Hei süht dat Wark von gräsig Küll,
Dat Bläderpracht vonn Telgen füll,
Dat väle Blaumen sünd all schwatt,
Dei gistern noch ehr Farf hemm hadd.
Sülfst wenn hei achter Wulken grient,
Blot bleiket Licht herünner schient,
Ierst nå un nå ward em so düchten,
Dat Ruuchfrost deit up Ierden lüchten.
|