Wiehnachtsland
Erzgebirge
vun Antje Heßler
De Biller köönt Se per
Klick vergröttern! Torüch kaamt
Se denn mit'n Zurück-Knoop vun den Browser.
In dat Wiehnachtsland Erzgebirge warrt över dat ganze Johr veel
ut Holt schnitzte oder drechselte lütte wunnerbore Figuren herstellt
un verköfft. Lütte Krippen, Pyramiden un veel anner Saken,
de meist alltohoop mit dat Wiehnachtsfest to doon hebbt. So hett dat
Erzgebirge den Binamen Wiehnachtsland kregen. Bi de Figuren fallt ganz
besünners de Lichterengel un de Bargmann up.
Üm 1168 wöör in dat Erzgebirge Sülver funnen. Vun
överall kemen de Minschen un wullen deelhebben an dat Sülver,
wullen gau riek warrn. De Bargmänner müssen aver swore un
gefährlich Arbeit maken. Un in de langen düstern un kolen
Wintermaanden sehgen se oftins wekenlang keen Licht. Blots de lütt
Flamm vun de Grubenlamp geev en lütt beten Helligkeit.
Schon
bald nehm de Bargmann to Huus an de langen Winteravende Holt un Mess
to Hand. He schnitz sien Evenbild, enen Bargmann. De kreeg en Licht
in de Hand, mit dat Höpen, dat dütt Licht ni utgahn müch.
To den Bargmann, de den Vadder dorstell, gesell sik denn recht bald
de Lichterengel. Dat weer de Modder. Ok de harr en Licht in de Hand.
Düsse beiden Figuren wöörn in't Finster stellt. So weer
för den Bargmann up den düstern Nahuusweg en lütt beten
Helles to sehn.
Keem
in de Familie en lütt Kind up de Welt, schnitz de Vadder en Figur
dorför. Weer dat en lütt Deern, schnitz he enen lütten
Engel. Weer dat en Jung, schnitz he enen lütten Bargmann. Ok de
Figuren harrn all en Licht in de Hand. De lütt Bargmann kreeg
sien'n Platz neven den Bargmannvadder. De lütt Engel stünn
neven den groten Engel, de Modder. So kunn jedeen glieks in dat Finster
sehn, woveel Lüüd in dat Huus wahnen.
Mit de Johr'n güng dat mit den Bargbu bargdaal. De Silvervörkamen
güngen to Enn. In't 18. Johrhunnert sett dat grote Gruvenstarven
in. Dor besünnen de Erzgebirgler sik up de Schnitzeree. Holt harrn
se noog. To Engel un Bargmann gesell'n sik anner Figuren ut Holt. Speeltüüch
wöör herstellt. Wiehnachtspyramiden, Krippen, Swibbagen un
ganze Buurnhööf, Poppenstuven, Deckenlüchten, Lichterspinnen
und veles mehr. Düsse Saken sünd intwüschen up de hele
Welt bekannt. Se warrt besünners in de Wiehnachtstied geern köfft
un verschinkt. Dat lohnt sik, en Reis in dat Wiehnachtsland to maken.
En Wiehnachtsmärken: Hunnertföftigste
Boorsdag vun en Lichterengel
In't Schapp
|
In en Antikladen stünn in en düster Eck vun en Schapp en
Lichterengel mank luder olen Kraam. Sehg meist ut, as wenn se den Engel
vergeten harrn. Na den Krieg hett em dat in den Noorden verslaan. He
lann in den Antikladen.
Vör den Lichterengel seet en lütt swatte Katt. De wull em
en Muus vör de Fööt leggen. De rode Engel neven em weer
dickdreevsch. De möök sik bannig breet. Mit lude Stimm sung
he ümmer wedder en Wiehnachtsleed. Dorbi weer dat noch gor nich
sowiet. Wenn dat pickendüster weer, pluster de Uul sik up un huul
mit unheemlich Stimm. Kunst meist bang vör warrn.
Engel-Sammelsuus
|
De Lichterengel tööv böös up Wiehnachten. Wo he
doch dütt Johr to dat Wiehnachtsfest sien hunnertföftigsten
Boorsdag fiern wull. Verleden Johr harr he sien hele Sipp al dorto inlaadt.
Weer gor nich so eenfach, se na so lange Tiet to finnen! Dor
knarr de Döör. Dat Licht güng an un de Lichterengel blinzel
in dat grelle Licht. He kunn kuum noch kieken. Up dat een Oog weer he
meist blind.
En Mann lang na em un na den roden Engel. Beide nehm he mit un stell
se in en hell Glasfinster. Dor stünnen al wietlövig Verwandte
vun em. De Lichterengel keem ganz na achtern. Sien Rock weer al oold
un möör. Bi dat vele Ümtrecken un de wiede Reis ut dat
Erzgebirge harr de Rock enen langen Riss kregen. Dorüm müss
he sik nu achter de annern Engel versteken.
Nu stünn uns Lichterengel achter all de annern Engel. De keken
sik oftins na em üm un tuscheln un kichern över em. Dorbi
keek he up en lang Ahnenreeg torüch! He keem ut en ganz vörnehm
Sipp ut dat Erzgebirge. Dor harr he männig Johr mit en Bargmann
tohoop in en Finster stahn. Beide harrn se Lichten in de Hand hatt un
hebbt denn tohoop för de Bargmänner Licht in de Düsternis
bröcht. Buten weer dat Nacht, wenn de Bargmänner ut den düstern
Stollen vun de swore Arbeit na Huus kemen.
Dat leeg nu al vele Johrn torüch. Nu stünn he hier in Sleswig-Holsteen
mit anner Engel ut anner Länner in en Finster. Aver al twee Daag
later keem en Fru in den Laden. De weer vun buten den Lichterengel in't
Finster wies woorn. Se fraag na den Pries un de Mann un de Fru weern
sik gau eenig. Se nehm den Lichterengel mit na Huus.
As eerst kreeg de Lichterengel wedder en Licht in jede Hand. Un denn
keem de groot Överraschen. Hier bi de Fru weer de ool Bargmann.
He harr ok en lange Reis na den Noorden maakt un hier en nieges Tohuus
funnen. Vör luder Freud legen sik de beiden in de Arms. Dat Vertellen
wull keen Enn nehmen. He harr ok in jede Hand en Licht. Nu kunn dat
Wiehnachten warrn.
De vörnehme Verwandtschap
|
To den Boorsdag vun unsen Lichterengel keem wohrhaftig de hele Sipp.
Deelwies kemen se vun wiet her.
Noch vörnehmer: Tante Gerda mit Bagen
|
Noch un noch vörnehmer: Tante Friederike
mit Hoot
|
Lütt un Groot weern dorbi. Sogor de rieke un vörnehm Sipp
keem för en Stunn anreist. De wahnen nu ok in'n Noorden in en ganz
smuck un groot Huus. Dat weer en Museum.
O Gott, Onkel Wilfrid un Tante Luise (mit
ehr Kroon) sünd anreist! Se höört natüürlich
in't Museum
|
De Verwandtschap ut Dänemark is vun
Metall willkamen sünd se liekers
|
Un Tante Brigitte vun de Kronenengels
is ok da
|
Hülp! Onkel Alwin un Tante Gertrude
mit Kroon!
|
En Engelkapell weer kamen un möök de Musik to'n Boortsdag.
Dree lütte Engel bröchen enen Korf vull Geschenke. En anner
speel up de Fiedel en extra Leed för den Lichterengel.
Öven!
|
Dat weer en Singen un Jubileern, dat nehm gor keen Enn.
Öven! Öven!
|
De Eersten sünd al to'n Grateleern
kamen
|
Un nu alltohoop! Musik!
|
Dat Kunzert geiht los
Oh, wat'n Freud! Bet in'n Avend hebbt se musizeert
De Bargmann un de Lichterengel geven sik de Hand. De Lichterengel harr
vör Freud Tranen in de Ogen. Na de velen Johrn alleen kunn uns
Lichterengel nu dat groot Glück noch gor nich faten. Mit den Bargmann
tohoop wull he, solang he leev, nu ok ümmer in Sleswig-Holsteen
blieven.
"Bargmann, wüllt wi Frünnen sien?"
"För jümmer, Engel!"
Tosamen in't Finster
|