Sömmergloor

Sünnenheet
glinsternde Dust
dörstappen
delen
Hitthüllen
riske klare
Water
fatamorganaliek
Seelenstoff
wegwisken
laten
langsaam worden

De Sünn fallt in de See, Acryl op Linnwand, Beate Briese

Pingi

Dat is natte Weer, regent eengaal weg, gütt as ut Faten. De Kinner könen neet na buten. De achtjahrige Wiebke quengelt all wat herum. Hen un weer versöcht se, dat Fernsehn antoknipsen. Man Mama höört dat doch in de Köken un röppt: "Fernsehn ut. Nix mit Fernsehn over Dag. Vanavend düürst du Sesamstraat sehn!"

"Waarum denn neet? Papa sagt auch immer, Fernsehn ist manchmal ganz schön lehrreich", gifft Wiebke wat wies torügg. Wiebke un hör Bröör wassen mit twee Spraken up, mit Moder Platt un mit Vader Hoog. Se kennen dat neet anners, un so proot Wiebke up Hoogdüüts over hör Papa.

"Daar word nix van", seggt Moder, "over Dag blot mit Mama un Papa tosamen, utnahmswies." Wiebke hett Langwiel. Se weet neet, wat se anners utfreten kann. Maal kieken, wat Hayo so maakt.

Hayo is fiev. Heel fredelk spöölt he in sien Kamer mit Lego. He will en Bedd boen. All sien Plüüs-Deren hebben Beddsteden, up dat Sofa un an 't Footenn van sien egen Bedd. De Pinguin is upstünns sien beste Fründ. De sall en egen Beddstee kriegen. Wieldes he de kunterbunte Steen tosamensteekt, striekelt he sien Pingi of un an over dat Fell.

He singt sacht vör sük hen: "Du büst mien lüttje Pinguin, du büst mien, du büst mien, büst mien Pinguin." He stellt Pingi up sien grote weke Foten, eit hum over de dicke Buuk, tillt de swarte Flögels en bietje anhoog un lett hör andaal fluppen. "Du mien lüttje Pinguin, du büst mien …"

Wiebke is de Menen, mit Pingi kunn se jüst nu ok so mooi spölen. Un so sliekt se sük van achtern un un klaut Hayo sien Pingi körterhand of.
Hayo giert up: "Ik will mien Pingi weerhebben!"
Un nugeiht dat dwars dör de Wohnen. Over Disk un Stohl, over Couch un Bedd. Wiebke vörut, hollt se Pingi mit hör lange Arms over de Kopp. Hayo d'r achter an. "Ik will mien Pingi weerhebben!" — "Haal di hum doch!"

Hayo is en Enn lüttjeder as Wiebke un kann de Pingi neet recken. Man he is klook. He lett Wiebke strumpeln. Nu liggt se an de Grund un is nix groter as he. He smitt sük up hör, will na Pingi griepen. Man Wiebke slingelt sük unner hum weg. Se löppt up de Balkon.
Ha, wat gemeen. Se hollt Pingi over de Vörboo. "Kummst du nahder, laat ik hum fallen!" Hayo kummt nahder. Wiebke lett Pingi fallen.

Porträt. Acryl, Beate Briese

De lüttje Knevel reert dat ut. Sien Pingi is van d' Balkon stört. Beid Kinner kieken andaal.
Daar liggt Pingi up de Footpadd. Midden in en grote Regenpalt. Natt as en Katt. Tomaal kummt daar en Keerl mit 't Rad. De fahrt de Pingi ok noch platt. Pingi sien een Flögel steiht heel mall of. Nu fangt ok Wiebke an to brullen. Nu stahn se beid un reren. Se gieren 't ut.

Moder bösselt verfehrt ut de Köken. Mit een Ogenslag weet se, wat geböhrt is. "Wi mutten Pingi redden!", blarren de Kinner. Se sullen man mit na unnern komen, bedaart Moder hör. "Wi halen Pingi weer!"

Ochheer, wo sücht Pingi d'r van of! Natt is ja neet so slimm, dat kann drögen. Ofrubbeln mit dat Hanndook. Kiek, nu geiht 't al beter. Man de rechte Flögel! De steiht of! De Flögel is broken. Daar mutt en Gips umto.

Se breden dat Hanndook up de Tafel ut. Leggen Pingi heel sacht up de Rügg. Hayo striekt Pingi dat Fell glatt. Mama haalt Verband ut de Schapp. Denn mengselt se wat Kliester an.
Denn kriggt Pingi en Kliesterverband um de Flögel, de ok bold drögen deit.

De Kinner sünd mit Iever togang. Se hebben hör Targen un Jötern lang vergeten. Gau maakt Hayo de Lego-Beddstee klaar.
Un de lüttje Pingi kann sük nu mooi sundslapen un de hele Upregen vergeten.

Unnertüsken wiest de Klock sess. Sesamstraat fangt an.

Daakland

As in schemerachtig Drööm
Deit versacken de Künn
Störten dör en Gatt van Tied
Glieden in dat Daakland wied
Wulken van Daak swemmen weg
Delen sük vör de Boog
Van dat Schipp
Witt dat Schipp un witt de Seils
Witt so witt dat Lücht
Keen Horizont keen Land
Keen Hier keen Nu keen Denn
Well antert dat Ropen
De Sinnen drieven
Drieven waarhen

Harvst

Harvstbladen
kunterbunt
seilen andaal
an de Grund

Harvstwulken
dusterswart
jagen daarhen
sünd up Fahrt

Harvstleven
sööt un licht
Seismann kummt
mit de Sicht

---

25.8.2025