 |
|
Dörch dat Johr: Versen un Vertelln vun Hans-Hermann Briese 
Sömmerleevde De Diek fung an sük uptowallen. De Grund unner hum was an 't Beven, an 't Stöten. De Grasnarv was as Smeerseep, so düchde hum dat. He harr dat Geföhl, de Diek koppheister andaal to glieden. De Sünn stook hum in de Ogen. Gleinig Füürkranzen in alle Klören fullen van de Heven up hum daal. Daarbi sach he dat Wicht up de Kopp. Dat kummt daarvan, woso kann he
neet as de anner Lüü mit de Kopp na boven an de Diek liggen?
He sach dat Wicht up de Kopp.
De Ogen wassen 't, de he daarna gliek in Vermick kreeg. Gröne Ogen. Ogen as Smaragden. Wunnerbaar in Kuntrast to dat fiene lange rode Haar. Witt de Huud, neet rood as bi de meeste Lüü hier an de Diek. Sömmertied — Sünnentied! De is neei hier, so doch he bi sük. Mit en Koppstibolter rüggels kwamm he up de Been. He leep hör integen, keek hör liek in de Ogen, dee sien Hannen na hör utstrecken. Se harr en lüttje Lachen in hör Gesicht. De Mund halv open, leet se en Rieg lieke witte blanke Tannen sehn, as Parlen upriegt. As wenn se up hum wacht harr, namm se sünner een Woord sien Hannen — un namm hum an.
De Diek stunn noch so as vördeem. Un dat Gras was keen Smeerseep. Un de Leevde was over de beide junge Minsken komen, as wenn en Steern van de Heven fallt un all verannert, wat Aam un Hartslag hett. In de fievtiger Jahren was dat noch so: Daar kwammen in de Saison junge Froen ut Düütsland, in de Post to helpen. Se mussen Kuntakten stöpseln för de Eilanden, in de Telefoon-Zentrale van de Küstenstadt. Ellen kwamm van Bamberg. Se was achtteihn. Samuel was sessteihn. En blonde Oostfresenjung. De Leevde harr hör to faten kregen, Samuel harr blot noch Ogen för Ellen. Good, dat de grote Feerien wassen. In sien Kopp was nu för Latien, Grieksk un annerswat keen Bott. He was boordevull van Leevde. He harr barsten kunnt van Leevde. Sien Hart quull over van Leevde — un van Lüst. Lüst van en heel wunnerbare süßer Aard.
Ogenlüst. Kieken un sük freien over so vööl Mooigheid. Ohrenlüst. Ellen tohören, wenn se in hör Mundaard, waar se herkwamm, an 't Proten was. Hannenlüst. Striekeln. Eien. Hör anfaten. De Arms um hör sluten. Tungenlüst. Duutjen, ja. Na 't Swemmen hör Huud ofslicken, dat Soltwater smecken. Ogenlüst. Hör ruken. De Nöös in hör Haar steken. Hör Rosenröök insugen. Marken, wo de Göör sien Sinnen dör de Mallmöhlen jaggt. Sien egen Lüst spören. Disse Sömmer an de Diek. Sömmerleevde. Ellen na de Arbeid ofhalen. Mit't Rad na d' Diek. Baden. Swemmen. Duken. Duutjen. Dag för Dag. Veer Week lang. Denn muss Ellen weer na Bamberg hen. Daar harr se Jochen, hör Fründ. De wull se troo blieven. Villicht, villicht wull se hum ja maal heiraden. Hum was, as full de Lahmde hum an, as de Dag van dat Ofbescheed nahder kwamm. Wo sull he leven — sünner Ellen? As he hör na de Bahn broch, hör Kuffer in de Waggon tillde, hör noch eenmaal in de Arms namm — hum was dat to, as full de Heven andaal. As reet sien Hart in dusend Stücken. As de Zug um de Dreih ut sien Ogen fuhr, daar wurren hum de Knejen
week. Daar muss he sük stöhnen an en Pahl. Sük fasthollen.
Sien Pien utreren, sien Hartsehr.
|
||
|
|
NU Spaar di wat Woorden up |
|
|
|
||
|
Strandgespreck Ik höör, Ji proten Platt. Sünd Ji ok van Oostfreesland? Aha, so! Dat hebb ik mi docht. Also, wi sünd ja mit Dokter Tugges. Leste Week wassen hier well, keen dree Meters of hebben de hier legen an de Strand, ja, haast daar, waar Ji nu liggen, also, de wassen mit Nuckermann. Daar is ja nix mit in, keen Rundreis, keen Kockteel. Överhoopt, de hele Kultuur in so en frömde Land! Bi Dokter Tugges hebben wi dat all mit in! Höven nix extra betahlen. Mit well sünd Ji denn? So, mit Tjureburg. Also, naja, dür ik dat maal ehrelk seggen? Ik würr ja neet mit en Utlänner fahren. Mit en Düütse, ja, daar weet ik, wat ik hebb. Up d' Punkt genau offlegen, up d' Punkt genau ankomen, dat is doch wat! Van waar sünd Ji denn — ik meen, wi sünd doch all Oostfesen, laat uns man Du annanner seggen — ik meen, van waar büst Du denn offlogen? Van Düsseldörp? Nee, wi flegen alltied van Hannover! Ik kann de Lüü ut de Kohlenpott neet of. Dat sünd nix as Woll-Seggers. De hele Sömmermaanten drieven se sük bi uns Oostfreesland herum, doon, as höörde Oostfreesland hör. Nee, daar mag ik neet offlegen. Ok mit 't Auto maak ik alltied en grote Boog um de Kohlenpott! Hamstert hebben se bi uns, na de Krieg, nix as hamstert. Hebben de hele Familjensmuck bi uns laten — för en Stück Speck. Wi verhüren ja sülvst in d' Sömmer. Denn bruken wi ok maal Urlaub, is 't neet so? Daar waar Sünn is. Ja, un Kultuur. Nix tegen disse Arabers, ma beden doon se ja wat! Man so ut de Sand en Riesenhotel hoogtrecken, daar höört ok wat to! Un still is wat los!
Volksdanz, Musik — bi Dokter Tugges all umsünst. Dat disse Arabers so mooi Musik maken könen, dat harr 'k mien Leevdags neet docht. Hest Du al maal in so en Moschee rinkeken? Naja, uns Karken sünd mojer, mit Örgel un so. Man de Moscheen! All de Teppichen, wat en Riekdom! Schaa, dat 'n daar neet en paar van mitnehmen kann! Ik dür woll seggen, ik bün reinweg blied, dat wi hier binannerliggen. Körtens, de van Nuckermann, de wassen van Hessen. Kunnst haast neet verstahn, wat de so vör sük hen kaueln. Ik seeg dat geern maal in d' Kiekkast, dat Spillwark mit Äppelwoi. Man still? Hest Du denn ok Feernsehn in 't Hotel? Nee? Also, dat gifft 't bi Dokter Tugges neet. Feernsehn allerwegens. Man blot all up Arabisk. Kunnen ja ok maal düütse Films brengen. Ohnsorg-Bühn of sowat. Na, tominnst kann 'n sük avends en paar Biller ankieken. Magst ja ok neet still unner Lüü... Nanu, wat is dat denn? Regendrüppen? Kiek daar, heel swarte Wulken! Nu man gau in 't Hotel, bevör dat wi natt worden. Also, dat dat hier ok regent, dat stunn neet in de Katalog van Dokter Tugges. Na wacht, daar sall ik woll weer en Beswaar schrieven. Sowat! Gahn se daar neet up in, klaag ik. Denn nehm ik mi en Avkaat. Hebb ik al maal daan. Hebb fievhunnert Kröten weerkregen. Sess Daag Urlaub umsünst! Denn Tschüüs! |
||
|
14.7.2024 |
||
