Ok en Baukliäser
Jürgen Brake
En Kääl sittt oppem Stäin alläin,
es siëck genaugk met sinem Bauk.
Nit düër Pergament met Rout un Gold,
blous schwatte Täiken op Papäiër ut Holt.
Däi Ienband es wuoll wat verschliëtten,
paar Sieten sitt en lück terriëtten.
Män sessentwintig Täiken bugget äine Welt,
van däi däi Schriewer hiät vertellt.
Diän Schriewer kann me hi nit seihn,
al lang vüörbi sin Daun un Meihn.
Män wat häi dacht hiät, vüörtieds ganz alläin,
dat denket nu däi Kääl op sinem Stäin,
däi Kääl op sinem Stäin alläin,
däi siëck genaugk met sinem Bauk.
|