Thilda, de Blomenelf: Leev Kinner, De letzt Nacht kunn ik kuum slapen. Dor müss ik doch glieks mal na de Bloom kieken.
De gelen Blöden weern al verwelkt.
Ok de Blausteerns weer'n düchtig ranwussen. Twee Daag vörher weer se noch lütter as ik. Dor höör ik dat Brummen vun en Hummel. Wull de wedder wat vun mi? Aver ne, se sett sik up en Blausteern. För den dünnen Stengel weer se meist to swoor. Se müss sik up en Winterlingblatt stütten.
De Sünn na den Regen harr de Bloom besünners goot daan!
Ok de Tulpen weern wiet upgahn!
Up de Terrass stünn en Putt mit Glockenbloom in de Sünn. De harr Besöök vun enen Bottervagel, enen lütten Voss. Aver bald flöög he wieder un sett sik up en Viölchen vun de Blomenampel.
Ik güng denn wedder na mien Wahnung. In den Goorn weer allens in de Rehg. De Fru kunn tofreden ween. Vör mien Wahnung geev dat en groot Överraschen. Twee Blomenelfen kemen mi in de Mööt. Meist weer ik in Vagelschiet pett. Ik kunn noch jüüst ropen: "Passt up un pett nich in de Vagelschiet!" Dat harr de Gimpel, mien Huuswirt, glieks mitkregen. He seet baben in de Hortensie!
"Wat gifft dat hier? Wüllt hier noch mehr Elfen wahnen?" Wi hebbt denn mit em snaakt un em verklaart, dat de twee mi na mien Sipp trüchhalen wullen.
Beruhigt flöög he wieder! Wi hebbt uns denn glieks dörch den Goorn up den Weg maakt. För mi weer dat en schöne Tiet in den Goorn. Wenn de Fru mi wedder bruukt, kaam ik seker noch mal wedder! Nu segg ik aver eerstmaal Juuch
Thilda Un hier warrt de Geschicht vörleest:
Fotos un Text: Antje Heßler
15.4.2012 |