Thilda, de Blomenelf:
Wat rükt da so good?


Leev Kinner,
hier is wedder Thilda!


"Hach, wat för'n schönen Morgen!"

De eerst Nacht heff ik goot in mien niege Wahnung slapen. Morrns wöör ik vun
warmen Sünnenschien weckt. De Blööm weern ok al waak.

Ik reef mi de Ogen un keek eerstmaal üm mi.

Üm beter in den Goorn to kieken, kladder ik up de Finsterbank. Vun dor kunn ik den Goorn beter översehn. De ersten lütten Tulpen un gelen Zittlööschen weern ut de Eer krapen.
Dat weer höchste Tiet, dat ik na'n Rechten keek.

Bi de Zittlööschen ankamen weih mi en herrlichen Ruuch in de Nees. Dat weern aver anner Blööm. Dat müss ik ünnersöken!


"Nanu, Zittlöschen, sünd ji dat, de hier so herrlich duften doot?"

Wieder ünnen in den Goorn stünnen noch mehr Blööm. Witte Steerns keken mi an. Dat weern Buschwindröschen. Dat harr ok en Imm mitkregen, de haal sik den Nektar. Ik heff mien Nees in en Blööt steken. De weern dat nich. Dor müssen noch anner Blööm stahn.


"Hallo Imm, sünd dat düsse Blomen, de so good rüken doot?"

Ik günn ümmer de Nees na. Dor wöör ik an Goorntuun wat Blages wies. De ersten Viölchen! De müss ik mi ut de Neegde bekieken.


"Hallo Viölchen, ji duft ja wunnerbaar!"

Dor keem de gode Ruuch her, vun de smucken lütten Viölchen! De hett mi meist swiemelig maakt. Ik müss sehn, dat ik wedder na Huus keem.


"Och Viölchen, ji sünd doch so vele, da köönt ji doch mit'nanner snacken!
Wo kann denn dat langwielig ween?"

Up mien Trüchweg dörch den Goorn na mien Wahnung keem ik wedder an de Zittlööschen vörbi. De harrn in de Twischentiet ehr Blöden wiet upmaakt.

Ok de Tulpen weern intwischen upblöht.
Dat weer en Freud, wi de Blööm al ranwassen dehn. De Fru kunn tofreden sien!


Is dat nich fantastisch!

Nu mutt ik aver wedder in mien Wahnung.
Ik bün richtig mööd!

Gode Nacht!
Juuch Thilda


Un hier warrt de Geschicht vörleest:


Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.


Fotos un Text: Antje Heßler
1.4.2012

 

 


na baven