Sniffi un Snuffi:
Sniffi un Snuffi harrn de Nacht in enen warmen Stall tobröcht.
Snuffi keek toeerst na buten.
Dat weer allens witt. He keem kuum ut den Stall.
Mit sien Stock möök Snuffi sik enen lütten Weg un güng vörsichtig ut de Döör. "Nu kiek di dat blots an. Kannst meist nich na buten kamen", reep he Sniffi to. "Wees vörsichtig, ik help di!" Denn kladdern de beiden achterenanner den Sneebarg hoch. Ehr'n Weg güng ümmer wieder dörch den Snee. Wo wull de Oostereier legen? Dor weer nix vun to sehn. "Un wat wull uns lütten Kinner maakt? An de hebbt wi noch gor nich dacht."
"Sniffi, kumm, hölp mi un maak de Döörn vun den Stall to!" Sniffi weer glieks to Stell. Ümmer noch full Snee vun Heven. Snuffi harr al dicke Sneeflocken up sien Antog! Wat sull blots ut Oostern warrn? Sniffi schüttel sik vör Küll. "Nu laat uns blots
sehn, dat wi na binnen kaamt."
Fief Eier harr he al anmalt. Dat sösste Ei leeg up sien Knee.
Neegsten Dag schien twors de Sünn, aver de Snee weer noch nich
wegdaut.
Dor hebbt Sniffi un Snuffi ehr lütten Kinner halt. De töövten al up ehr Öllern. All tosamen güngen se nu na de Fru.
Denn repen se in Chor: Frohe Oostern! Dor kunn buten ruhig noch Sneedrieven sien. Juuch Sniffi un Snuffi! Un hier warrt de Geschicht vörleest:
Fotos un Text: Antje Heßler
31.3.2013 |