Murkels Wiehnachten
|
Moin, Moin, Hüüt vertell ik vun verleden Johr. So lütt weer ik dor noch! Wi harrn dat Enn vun den Novembermaand tofaten. In de Nächten
weer dat al teemlich koolt un ik harr noch keen Winterquarteer.
Aver denn keem se nich mehr mit.
Achter de groten Steenpütt un in de Huuseck weer dat nich so koolt. Dor keem de iesige Wind nich hin.
Dor heff ik mi verpuust. Denn wöör dat aver richtig Winter un fung düchtig an to snien. Ik müss nu dörch den depen Snee up de Terrass! Mien Fööt weern ieskoolt!
De Lüüd harrn al en lütten Dannboom upstellt. Dat weer bald Wiehnachten.
Se harrn mi aver nich vergeten.
Den heff ik freten un mi dorna up de Footmatt leggt. Poor Daag later weer noch mehr Snee fullen. Ik kunn kuum noch dörch kamen. De Goorn weer richtig tosniet. Ik harr groten Hunger un ok Döss.
Ünner dat Vagelhuus stünn de Vageltränke. Ik kunn se nich wedderfinnen. De weer insniet un tofroren.
Dor heff ik eenfach vun den Snee leckt.
För hüüt segg ik eerstmal wedder Tschüüs! Laat Juuch dat goot gahn! Juuch Murkel |
Un hier warrt min Geschicht vörleest:
|
29.12.2010 |