Modder Sünn ehr Kinner:
De fidele Dörpsmusik

Märken vun Sophie Reinheimer, överdragen vun Klaus-Dieter Tüxen

In't Dörp trocken 'n poor mächtige Töverer in. Gollen blenkert seehrs Kledååsch in'n Sünnenschien; se harrn een'n teemlich groten Mund, un wat se snacken dän, dat weer — nu, dat weer even: Töver!

Ji harrn mål sehn schullt, wodennig de Töver ansleit.
Hm—da—da, hm—da—da — Täterätä, täterätä — flüilüilü …
Dor pack Hans de Greten un se danzen op de gröne Wisch buten; heidie — wat flögen de Zöpp!

De Rosenbusch an de Kark leet sik glieks mit "Fru Königin" ansnacken, de Blomenpött an de Finstern wackelt, as kunnen se dat gor nich mehr uthool'n op seehrs Plätz.
Tschingbum daderadada kling tää flüilüilü …

De Bessen seggt to de Schüffel: "Wi sünd gor nich Schüffel un Bessen, sonnern ik bün en Danzmeister un See sünd mien Fru."
De Gardien, dee in'n Goorn to'n Drögen hung, meen: "Baa, dat harr ik nich dacht, dat ik mål so'n feine Spitzenschåål warrn wöör!"

De Pinsel, dee dat Huus anstrieken dä, möök op eenmål "Aahja", anstatt as sünst das Huus "ole Rumpelkasten" to schimpen.
De Wåterdrüppens an'n Brunnen meenern sülverne Parlen to sien un de grote Ledder, dee an'n Kassbeernboom lehnen dä un mang de grönen Bläder hendörch denn blauen Himmel sehn kunn, dee versöch sik to dehnen un to strecken, as wenn se jümmers noch 'n beten grötter un viellicht sogor en Himmelsledder warrn kunn.
Kort — all'ns weer vertövert. Sogor de Minschenharten danzten mit, un anstatt Ogen harrn de Minschen mit'nmål blanke Lichten in'n Kopp.

Nee, ji köönt ju gor nich denken, wat in't Dörp miteens för 'n Fröhlichkeit herrschen dä. Jeedereen, dee sik vörher arm vörkeem, dee düchter sik op eenmål schöön un riek un vörnehm.
All'ns, wat böös weer, worr goot, all'ns, wat oolt weer, worr jung. Un all'ns weer vun de rosigsten Drööm ümfungen.

Hm—da—da, hm—da—da — tsching täterätä, täterätä — flüilüilü — bumm…