Modder
Sünn ehr Kinner: Märken vun Sophie Reinheimer, överdragen vun Klaus-Dieter Tüxen In't Dörp bi de Minschen leep wat af, un de lütten Dannen wunnern sik, wat dat woll weer. De eersten, an dee sik de nieschierigen lüttjen Dannenkinner wennen doot, dat weern de Vågels. To dee harrn se dat meerste Totruen, denn dee kennern se an besten un dee weern dat ok, dee för gewöhnlich 's Morgens de eersten weern, dee op Besöök kemen, noch ehr dat de leve Sünn all ehr Stråhlenkinner op de Eer dåålschicken wöör. Wat Fru Dannenmeesch vertellt Dor weern de Herr Dompfaff, ok Gimpel nömt, un de Fru Meesch,
dat Frollein Rootkehlchen un de junge Distelfink, ok Stieglitz nöömt.
"Dat is klook vun ju", sä Fru Dannenmeesch, "dat
ji uns toeerst fråågt. Uns'eens kümmt veel in de
Welt ümher un kriegt dorbi männichwat to sehn, wat annere
nich sehn köönt. Ik glööv, ik kann jue Nieschier
tofreden stellen." "Ünnen in't Dörp warrt een niege Käfig buet. En nieget Huus, seggen de Minschen dorto. De Timmerlüüd sünd all mit de Arbeit fardig. De Balkens sünd all dor un dat is de Hööftsååk, höör ik se seggen, denn de Balkens hoolt dat ganze Huus tosåmen. Dor weern oprecht ståhende un schräge, dat weern de Dregers för de Wännen, Finsters un Dören. Dor legen welk, dat weern dee Balkens, dee de Footborrns hooln müssten. Un ganz båven weern wedder schräge, dat weern denn de Dackbalkens. Ja, un düsse Balkens weern all ut Dannenholt mååkt." "Ut Dannenholt?! Wohrhaftig? Åvers leve Fru Dannenmeesch, worher weten Se dat all?", frogen de Dannenkinner. "Dat weet ik vun een vun juen Kameråden sülvst. Ganz båven op dat Dack weer nämlich en lüttje Dannenboom anbröcht, schöön smückt mit Bänner un buntet Papeer. Un üm den Boom herüm, op dat Dack, seten de Timmerlüüd, eten un druken, sungen fidele Leder un fiert en fröhlich Dackfest. Worüm se dat dän, wull ik vun denn lüttjen Boom weten. 'Ut Freud, wiel dat't Huus nu ünner Dack stünn un bald fardig weer', sä he mi." "Wat lustig!", sä de Distelfink, "Wat meent See,
Fräulein Rootkehlchen, wüllt wi nich ok mål dorhenflegen?" "Ja un denn floog ik in dat Huus rin", sä se.
"'Köönt Se nich ankloppen?', fohrt mi de Döörbalkens
glieks an. Åvers se müssten sülvst lachen, denn se
hebbt in den Ogenblick nich doran dacht, dat noch gor keen Dören
an dat Huus weern. Wiel dat ik grååd Hunger harr, pick
ik mi gau een Lütten Krömel op, dee vun't Fröhstöck
vun de Timmerlüüd op en'n Balken dåålfullen
weer. Ansünsten weern all de Balkens in bannig gode Luun, liekers
dat Huus noch recht wat unkommodig utseeg. Se målt sik ut, wordennig
dat hier sien wöör, wenn eerst fardige Wännen, Footborrns
un Treppen dor weern, un striet sik, keen woll de wichtigsten weern. Nu stried se noch 'n lütte Wiel un denn kemen se övereen,
dat se to'n ornlichet Huus doch all nödig weern. Se nehmen sik
vör, jümmers tosåmentohooln, seehrs tokåmen
Bewåhners trulich to schulen un jüm en frohet, kommodiget
Tohuus to beden.
Dütt Leed harrn se vun de Timmerlüüd lehrt." Fru Dannenmeesch sweeg. See weer mit ehr Vertellen to Enn. "Wi hoolt fast un tru tosåmen, hipp, hipp, hurra!", sung de lustige Distelfink un hüpp nå Frollein Rootkehlchen röver. Åvers dee weer 'n beten zimperlich un floog mit Bang in de Stimm "Piep, piep!" op een'n annern Twieg. Nu freut sik åvers ok de lüttjen Dannenbööm.
Also en Huus kunnen se mål buen hölpen? Un en Dackfest
mitfiern? Un Leder singen? Keen harr dat mål dacht? Nu wull de annere Vågelsellschop ok geern de lütten Dannenkinner
wat vertellen. Dat worr beslåten, dat een vun de Vågelschoof
en'n Rundfloog över't Dörp måken schull, üm wat
uttokunnschaften. "Ziflitt 's is recht", seggt he un dor floog he
ok all weg in't Dörp. Nu brook ok de övrige Vågelsellschop op. "Ok för mi warrt't Tiet, adjüüs to seggen",
seggt de Dompfaff, "Familie Krüüzsnåvel hett
mi inlååd." Se flogen nu all in dat Dannenholt rin, nå Huus in seehr Nesten. De weern seker nich all so kunstvull buet as dat niege Huus in't Dörp ünnen. Åvers Möögd harrn sik de Vågels noog geven, as se dat Ries un Fåden tosåmendrogen. Un soveel is seker: Leev harrn se seehrs lüttje Nesten evenso as de Minschen ehr Hüüs. 26.6.2022
|