De Winachsmann un de Sünnercloas Oostfreesches Platt De Winachsmann har sükk fast vöörnoahmen, vöör d' Joahr an Winachen in d' Hääven in sien Huus to blieven. He kunn dat eenfach nich mehr verknusen, in de iisigen Winternachten up siene Schlää mit de griesen Peer dorvöör dör de schidderke Eerdenlücht to suusen. Dat wuur Schnaas joa ok nich moal mehr recht düster, dor wor
de Minschen sükk in Bülten drufelden un wor Winachen
in de grooden Klüterloadens blods noch as een Fest föör
Minschen mit fette Knipkes ovhüdelt wuur. Dat geev joa vöör
Winachen hoast keen Minüt mehr Ruh to'n Verpusten nich
bi Nachten un ok nich Sönndachs. De meist Minschen de harn joa
middelwiel jedet Annerletzd har he doch verrafftich in de Stutenbakkeree een van de Bakkerengels anblafft, ov he nich een spierke flinker waarken kunn. De Engels in de Bakkstuuv ween aal mitnanner anfung'n to blaar'n. De Engels hör Troanen hevvt denn de heele Stutenkeerldeech versollten. Ut de Deech harn see denn blods noch haarte sollten Kringels föör de Beerdrinkers in Bajuwarien moaken kunnt. De Sünnerkloas de joa de Stuutenkeerls an särßten
Dezember an aal de Kinner in de Welt verdeelt , de hett denn
sien Boas, de de Winachsmann joa is, bi de Siet noamen un hüm
verkloart, dat dat su nich angoahn kunn. De Engels de mooken aal mitnanner
hör Part, un see mooken dat good Dat wee joa nu wiers een heel starken Tobakk, de de Cloaskeerl dor
tägen de Winachsmann insett hett, un dat har ok good angoahn
kunnt, dat sien Boas |
Text: Ewald Eden 18.12.2016 |