Caspar vertellt:
Kinner, Kutschen un Kööh


 

 

 

 

 

I-AAH, I-AAH, I-AAH!


Ik bün al wedder dor!

Een Dag höör ik al fröh an Moorn
Kinnerstimmen ut den Stall.
Dor heff ik mi glieks up den Weg maakt.

Een lütt Deern kunn sik gor nich vun en Esel in'n Rietstall trennen.

 

Eerst as se en lütten Plüschesel ut den Andenkenladen in Arm harr,
weer se tofreden.

Veel Gääst weern an den Dag in den Eselpark.

Mit groot Hallo föhr jüüst en vull beladen Kutsch af.

 

Een Kind harr in de Kutsch keen Platz funnen. Dat seet ganz stolt up den Esel.

 

Mien Öllern stünnen vör en Kutsch.
Seker müssen se ok glieks Gäst utföhr'n.

 

Ik wink ehr noch to un güng üm den Stall na de Wisch.

 

Up de Wisch achter den Tackeldraht-Tuun stünnen brune Kööh.

 

 

 

As se mi wies wöörn, bölken se mi mit luut "Muuuh!" an.

Ik heff mi bannig verfehrt.

De een stünn ganz dicht achter
den Tuun.

De annern Kööh kemen all up mi to.

 

 

 

En Kalv versöch bi sien Modder to drinken.

 

En anner Kooh wöör vun de Wisch haalt.

De sull wull molken warrn.
Se harr en ganz pralles Üder. Dat geev seker veel Melk.

 

'N beten wieder lang luur noch en Bull över den Tuun un bölk mi an.

 

 

 

 

 

 

Dor kreeg ik dat mit de Angst un möök, dat ik na Huus keem.

 

 

Tschüüs,
bit to'n neegsten Mal!

Juuch Caspar

 


Un hier warrt min Geschicht vörleest:


Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.



13.6.2010


na baven