Passion 2025
Sünndag Reminiscere

vun Gertrud Everding

Gedenk doch, Herr, an dien Barmhartigkeit!

Psalm 25, Vers 6

Mien Gott, dat kann nich wohr ween! Hier bi uns, in uns Welt is de Dübel los!

De Dübel? Dat Böse in Person? Och, hefft vele dacht, dat gifft dat doch gor nich, dat gifft bloots beduernswerte Minschen, slechte Kindheit un so. Avers Krieg, Moord, Lögen un Tranen sünd reaal. Dat gifft Minschen, de de Höll op de Eerd wüllt. Höllische Minschen. Mien Gott, segg uns doch, wat schall dat noch warrn? De Dübel is nu nich in de Wööst alleen — wo he di begegent is, mien Jesus — nee! Överall spökert he rüm. De Minschen finnt keen Utflucht mehr vör em. Un wi hefft nich dien Knööv, dien Standhaftigkeit, mien Jesus! Wi sünd swack, un wi hefft Bang.

De Dübel as Gegensmann is uns över. Wi köönt sien Listen nich utbögen. Mal snackt he sacht un fiechlerisch, mal bölkt he as en Höllenhund un verschüchtert uns heel un deel. Dat is grugelig. Gistern — so meen ik — hett he mi sogor ut mien Kiekkasten anbellt! De Hoor hefft sik mi opstellt, as he to snacken anfung! Dat leet, he wull de Welt verslingen. Een warrt richtig bang, wenn he snacken deit. Ik heff weent, so gemeen weer he!

Weetst dat? He is een, de bloots an sien egen Glück un an sien Macht denkt. Sien Hatt is vull von gleunige Woot. Ach Jesus, wat hest du al dörchmakt mit em! Du kennst em sülben. Un jümmers noch seggst du, du warst uns hölpen. Dat do! Denk an dien Barmhartigkeit un stah uns bi in düsse swore Proov!

Ik dank di — un ok dorför, dat du mit uns na Jerusalem wannern deist. Bliev alle Daag bi uns! Ik bün so dull bang.
Mitünner seh ik so'n düstern Schatten — he treckt mit uns. Mien Gott, bewohr uns op düssen Weg — un ok op all de annern Straten, de noch kaamt. Laat uns nich to'n Dübel gahn!

Wenn du mitgeihst, will ik mien Bang överwinnen un mit di na Jerusalem gahn, Jesus! Du alleen kannst uns föhren un helpen. Ostern — in Jerusalem — mit di ...