vun Heinz Tiekötter Handwarksmeester weern se beide un harrn tosomen een Slosseree. Erwin harr Gold in de Hannen un Alfred weer en ganzen Plietschen, de mit sien groten Fründeskreis för Arbeit sorgt hett. An de hele Küst weern se för gode Arbeit bekannt. De Bookholleree leeg bi Ilse. Dat weer Erwin siene Fro. Ilse weer 'n beten snippsch un holl sik för de Denkzentrole vun dat Ünnernehmen un för wat Beteret. Dorbi wimmel dat in ehre Afreknungen jümmers vun Fellers. Jemmer Stüerberoter harr den Johresafsluss fardig, de Tallen
weern goot un dat wulln se all tosomen bi Broothähn in'n Wienerwald
fiern. Ilse harr ehre dree Görn mitbrocht kost jo nix,
wenn de Firma dat betoolt un sett sik fortsens an de Stirnsiet.
As Büroleitersche feuhl se sik as dat Hirn vun de Klitsche Ilse klicker mit dat Besteck an'n Töller, denn se wull
bedeent warden. Alfred hett ehr holpen un dat Radel leust. He geev ehr den Root,
de School in beide Hannen to nehmen un dat Woter mit heel spitze Lippen
to slürpen. He keek ehr Dat weer dat leste Mool, dat dat Gehirn vun de Firma un de Belegschop
sik tosomen delektiert hefft. 24.10.2020
|