Ünnerwegens

vun Ursula Vollstedt

Sloop goot, Modder!
Nu hest du dat schafft!
Nu büst du erlöst!
Ganz liesen drückt Gabriele ehr Modder de Ogen to un gifft ehr noch'n letzten Seuten op de Steern.
Nu is se ganz alleen. Dree Johr hett de sössuntwintigjährige Gabriele ehr Modder plägt.

Dat weer'n swore Tiet, mit antosehn, woans dat jümmer blots bargdool güng mit de Sundheet, un se nich helpen kunn.
Dree Johr is se al nich mehr in de Uni wesen.
"Mook ik wieter mit mien Studium för Kunst un Geschichte?" Dat hett se sik in de dree Johr al oftins froogt.
"Ach wat, wenn Modder ünner de Eer un all'ns afwickelt is, denn verkööp ik dat Huus. Mit dat Geld, wat ganz to'n Sluss överblifft, erfüll ik mien groten Droom — ik reis no Südamerika."

Intwüschen sünd fiefuntwintig Johr vergohn.
Dat eerste Mol is Gabriele blots bet La Palma komen. Dor hett se ehr grote Leev Juan dropen. Twee Kinner hebbt de beiden. As de Alldag intröck, harr Juan de Leev to Gabriele bald vergeten. De Wien wörr em vun Dag to Dag lever.
Een goden Ovend vergeet he sik, un he hett Gabriele sloon. Dor hett se ehr beiden Deerns nohmen un is gohn. Trüch no Düütschland.

Negen Johr hett de eerste Deel vun ehr Reis no Südamerika duert. Negen Johr is Gabriele ünnerwegens wesen, over an't Teel vun ehrn Droom is se nich komen.
In een WG in een lüttjes Dörp in Dithmarschen hebbt de dree een Ünnerkomen funnen. Veel Geld weer intwüschen nich mehr dor.
Möhsom hett Gabriele de lütt Familie mit Arbeit mol hier, mol dor över Woter holl'n. De meist Tiet weer se arbeitslos.

As se veerunveertig Johr oolt weer, wörr ehr een Ümscholen anboden. Mookt hett se dat, over de Arbeitslosigkeit weer dormit nich to Enn.
"Un ik goh doch no Südamerika! — De Deerns sünd groot. Ik will in mien Leven dor unbedingt noch hen. Dat isal siet mien Kinnertiet mien Droom wesen."

Bi't Arbeitsamt mell Gabriele sik af. Se vertell den Keerl, de ehr Sook bearbeiden dee, dat se in een vun de EU-Länner Arbeit söken wull.
Se harr sik al bi een Mitfohrerzentrool meldt, för een Fohrt no Südspanien.
As se in de Neeg vun Malaga afsett wörr, harr se jüst noch soveel Geld in de Knipp, dat se mit de Fähr översetten kunn no een vun de Kanarischen Inseln.
Dor wull Gabriele eerstmol Arbeit söken un sik denn bi't Arbeitsamt ganz afmellen. Wenn se'n beten spoort harr, denn schull't vun dor wietergohn op den Weg to ehrn groten Droom — no Südamerika.

De eerste Nacht alleen hett Gabriele in'n oles Autowrack in de Dünen tobröcht.
Bang weer se nich, over bannig koolt weer't, as't gegen Morgen güng.
Vun Juan sien Modder harr se'n Barg över de Kraft vun de Natur lehrt. As de Sünn sik eben an'n Heven wies, tröck se los to'n Sammeln vun Heelkrüder. Op'n Markt in Malaga wull se de verköpen un dormit 'n beten Geld verdenen.
No mehr as veer Stünnen keem se wedder bi dat Auto an. Dat harr sik lohnt, se harr fix wat funnen. Nu wull se de Krüder fein tosomenbinnen un natt moken, dormit se den annern Dag noch frisch weern.
So'n Schiet! Wat is nu los? Dor leeg blots noch'n lütten Linnenbüdel mit schietige Ünnerwäsch. Ehr grote Reistasch un ehr Geld weern verswunnen.

Wat nu? Nu besitt Gabriele blots noch twee Slüppers, een T-Shirt un dat, wat se an'n Liev driggt.
To'n Glück harr se ehrn Utwies bi sik. Twintig Euro funn se noch in de Büxentasch. All'ns annere weer weg.
Vertwiefelt is se loslopen. Kunn jo wesen, dat de Deef noch nich wiet weer.
Un dorbi is't passeert!
Wat?
Ik heff Gabriele in Itzehoe in't Krankenhuus dropen. Dor hett se mi düsse Geschicht vertellt. Se ween ganz bitterlich, as se mi vun ehr Malör vertellt hett.
Se is afrutscht vun een Felsen, op den se klattert weer, üm den Deef to söken. Se hett sik'n Wirbel vun't Rüchgrot broken un mutt nu eerstmol dree Weken stramm op'n Rüch liggen. Spoonsche Polizisten hebbt ehr an'n Strand funnen. Minnstens veer Stünnen hett se dor al legen un nich opstohn kunnt. Een Krankenwogen hett ehr no'n Flooghoven no Malaga bröcht. Ehr Dochter hett för'n Floogticket sorgt, dormit se trüch no Düütschland komen kunn. Nu is de Reis wedder ünnerbroken. Gabriele is jümmers noch ünnerwegens, denn opgeven hett se ehrn Droom noch nich. Wenn se all'ns överstohn hett, denn will se wedder los.

Wohen? — Se will no Südamerika.