Ünnerwegens
vun Ursula Vollstedt
Sloop goot, Modder!
Nu hest du dat schafft!
Nu büst du erlöst!
Ganz liesen drückt Gabriele ehr Modder de Ogen to un gifft ehr
noch'n letzten Seuten op de Steern.
Nu is se ganz alleen. Dree Johr hett de sössuntwintigjährige
Gabriele ehr Modder plägt.
Dat
weer'n swore Tiet, mit antosehn, woans dat jümmer blots bargdool
güng mit de Sundheet, un se nich helpen kunn.
Dree Johr is se al nich mehr in de Uni wesen.
"Mook ik wieter mit mien Studium för Kunst un Geschichte?"
Dat hett se sik in de dree Johr al oftins froogt.
"Ach wat, wenn Modder ünner de Eer un all'ns afwickelt is,
denn verkööp ik dat Huus. Mit dat Geld, wat ganz to'n Sluss
överblifft, erfüll ik mien groten Droom ik reis no
Südamerika."

Intwüschen sünd fiefuntwintig Johr vergohn.
Dat eerste Mol is Gabriele blots bet La Palma komen. Dor hett se ehr
grote Leev Juan dropen. Twee Kinner hebbt de beiden. As de Alldag
intröck, harr Juan de Leev to Gabriele bald vergeten. De Wien
wörr em vun Dag to Dag lever.
Een goden Ovend vergeet he sik, un he hett Gabriele sloon. Dor hett
se ehr beiden Deerns nohmen un is gohn. Trüch no Düütschland.
Negen
Johr hett de eerste Deel vun ehr Reis no Südamerika duert. Negen
Johr is Gabriele ünnerwegens wesen, over an't Teel vun ehrn Droom
is se nich komen.
In een WG in een lüttjes Dörp in Dithmarschen hebbt de dree
een Ünnerkomen funnen. Veel Geld weer intwüschen nich mehr
dor.
Möhsom hett Gabriele de lütt Familie mit Arbeit mol hier,
mol dor över Woter holl'n. De meist Tiet weer se arbeitslos.
As se veerunveertig Johr oolt weer, wörr ehr een Ümscholen
anboden. Mookt hett se dat, over de Arbeitslosigkeit weer dormit nich
to Enn.
"Un ik goh doch no Südamerika! De Deerns sünd
groot. Ik will in mien Leven dor unbedingt noch hen. Dat isal siet
mien Kinnertiet mien Droom wesen."
Bi't Arbeitsamt mell Gabriele sik af. Se
vertell den Keerl, de ehr Sook bearbeiden dee, dat se in een vun de
EU-Länner Arbeit söken wull.
Se harr sik al bi een Mitfohrerzentrool meldt, för een Fohrt
no Südspanien.
As se in de Neeg vun Malaga afsett wörr, harr se jüst noch
soveel Geld in de Knipp, dat se mit de Fähr översetten kunn
no een vun de Kanarischen Inseln.
Dor wull Gabriele eerstmol Arbeit söken un sik denn bi't Arbeitsamt
ganz afmellen. Wenn se'n beten spoort harr, denn schull't vun dor
wietergohn op den Weg to ehrn groten Droom no Südamerika.
De eerste Nacht alleen hett Gabriele in'n oles Autowrack in de Dünen
tobröcht.
Bang weer se nich, over bannig koolt weer't, as't gegen Morgen güng.
Vun Juan sien Modder harr se'n Barg över de Kraft vun de Natur
lehrt. As de Sünn sik eben an'n Heven wies, tröck se los
to'n Sammeln vun Heelkrüder. Op'n Markt in Malaga wull se de
verköpen un dormit 'n beten Geld verdenen.
N o
mehr as veer Stünnen keem se wedder bi dat Auto an. Dat harr
sik lohnt, se harr fix wat funnen. Nu wull se de Krüder fein
tosomenbinnen un natt moken, dormit se den annern Dag noch frisch
weern.
So'n Schiet! Wat is nu los? Dor leeg blots noch'n lütten Linnenbüdel
mit schietige Ünnerwäsch. Ehr grote Reistasch un ehr Geld
weern verswunnen.
Wat nu? Nu besitt Gabriele blots noch twee Slüppers, een T-Shirt
un dat, wat se an'n Liev driggt.
To'n Glück harr se ehrn Utwies bi sik. Twintig Euro funn se noch
in de Büxentasch. All'ns annere weer weg.
Vertwiefelt is se loslopen. Kunn jo wesen, dat de Deef noch nich wiet
weer.
Un dorbi is't passeert!
Wat?
Ik heff Gabriele in Itzehoe in't Krankenhuus dropen. Dor hett se mi
düsse Geschicht vertellt. Se ween ganz bitterlich, as se mi vun
ehr Malör vertellt hett.
Se is afrutscht vun een Felsen, op den se klattert weer, üm den
Deef to söken. Se hett sik'n Wirbel vun't Rüchgrot broken
un mutt nu eerstmol dree Weken stramm op'n Rüch liggen. Spoonsche
Polizisten hebbt ehr an'n Strand funnen. Minnstens veer Stünnen
hett se dor al legen un nich opstohn kunnt. Een Krankenwogen hett
ehr no'n Flooghoven no Malaga bröcht. Ehr Dochter hett f ör'n
Floogticket sorgt, dormit se trüch no Düütschland komen
kunn. Nu is de Reis wedder ünnerbroken. Gabriele is jümmers
noch ünnerwegens, denn opgeven hett se ehrn Droom noch nich.
Wenn se all'ns överstohn hett, denn will se wedder los.
Wohen? Se will no Südamerika.
|