Ach, dei Bein, sei will'n nich mihr.
Ja, as ik jung un beinig wier,
dor hüllen nich so väle mit
mit mienen gor so forschen Schritt.

Nå mien Schaul, sei leech wietaf,
güng't tau Faut, ümmer in'n Draff —
teihn Kilometer jeden Dach,
wat hüt keinein mihr glöben mach.

Ok den Landwech is man gåhn,
dorhen, wo hüll dei Iesenbåhn,
un wo man mit'n Tooch ankeem,
man wedder Schausters Rappen nähm.

Fäut un Schauh güng't nich mihr leech,
as man up dat Fohrrad steech,
künnen sik ganz gaut verhålen
bi dat Pedden von Pedålen.

Nå't Fohrrad keem dei Motorwågen,
dor künn man noch düller jågen,
von Dobbertin bet nå Schwerin
un sogor bet nå Berlin.

Doch wenn 'n sik nich uprecht höllt
un af un an tau Boden föllt,
dunn meent mien Dokter Susemihl:
ik bruk 'n gaudet Trendmobil.

Dat Trendmobil, ik bün mi wiss,
för olle Lüd dei Gåhstauhl is,
doch up Trendmobil as Nåmen
wier ik sülben nie nich kåmen.