Een lang heegte Droom warrt wohr, wenn't endlich losgeiht mit dat Buen vun 'n egen Huus un ji glöövt dat nich to vertellen gifft dat, as bi Klås, un ...
vun Klaus-Dieter Tüxen Weer meern in 'n August 1978, 'n herrliche Sommerdag, un dat Huusbuen in Friedland all acht Wuchen in de Gangen. De Muerlüüd weer'n in de Anfangstiet flietig un röhrig, so dat nich blots de Keller, sonnern ok de Rohbu to even Eer gau vörankåmen weer. Klås sien olen Nåvers ut Eckernför kemen geern mål vörbi, üm nå 't Rechte to kieken, un an düssen Nåmiddag weer dorför ok Grillen anseggt. Dat weer di een Spååß för all! Wusst un Fleesch worrn to Kalorienbomben, un de Kinner, sowat acht Stück, weer'n rein ut de Tüüt. Ballspelen, versteken, anticken un ok de niemoodsche Frisby-Schiev dorv nich fehlen. Man nich blots för dat Vergnögen worr sorgt, sonnern ok för de Noot. Wieldat 't in't Huus, nakloor, noch keen "Tant' Meier" geev, güng dat nå den Buschuppen op 't Klo, un Klås weer bannig stolt dorop, dat he so'n gode Campingtoilett praat stellen kunn.
"Ik heff all 'n ganze Tiet söcht, man 'n Toilett heff ik
nich funnen, ik mutt åvers mål!" Duer nich lang, un de lütt Deern keem wedder ut 't Hartenhusen
ruter. See weer noch ornlich an 't Sorteern vun ehr Kledååsch,
as se op de Gesellschaft tokeem un luuthals mit eernste Mien' reep:
Klås un sien Fru hebbt noch lange Tiet ehr'n Spååß doröver hatt, un ok hüüt fehlt dütt Vertellen bi keen Tosåmenkåmen. 27.8.2023
|