Selig
...un de Tieden rinnt.

Selig, de verstännig sünd
för mienen stöltern Fäut un lahm Poot.
Selig, de begriepen, dat mien Ohr sik anstrengen mütt, üm
allens mittokriegen, wat een to mi spräken deit.
Selig, de åhnen köönt, dat mien Ogen wat trüüf
un mien Gedanken langtægsch sünd.
Selig, de mit een Smüstern bliewen, dat se mit mi een lütten
Snack hebben köönt.
Selig, de nienich seggen: "Dat hebbt Se mi hüüt al
tweimaal vertellt."
Selig, de dat verstahn, in mi Erinnern waak to raupen.
Selig, de mi marken laten, dat ik leivt, reekt un nich alleen laten
bün.
Selig, de in ihr Gaudheit de Daag, de mi noch blieven, licht maken.
Nüms kennt den Schriever
vun disse Wöör, woll wieldat hei selig is.
In't Plattdüütsche hett se Rudi Witzke bröcht

Wat selig is? Keen Wünsch und
keen Kniepen to hebben.
|