Selig

...un de Tieden rinnt.

Selig, de verstännig sünd för mienen stöltern Fäut un lahm Poot.
Selig, de begriepen, dat mien Ohr sik anstrengen mütt, üm allens mittokriegen, wat een to mi spräken deit.
Selig, de åhnen köönt, dat mien Ogen wat trüüf un mien Gedanken langtægsch sünd.
Selig, de mit een Smüstern bliewen, dat se mit mi een lütten Snack hebben köönt.
Selig, de nienich seggen: "Dat hebbt Se mi hüüt al tweimaal vertellt."
Selig, de dat verstahn, in mi Erinnern waak to raupen.
Selig, de mi marken laten, dat ik leivt, reekt un nich alleen laten bün.
Selig, de in ihr Gaudheit de Daag, de mi noch blieven, licht maken.

Nüms kennt den Schriever vun disse Wöör, woll wieldat hei selig is.
In't Plattdüütsche hett se Rudi Witzke bröcht

Wat selig is? Keen Wünsch und keen Kniepen to hebben.