En Rentner schrifft sien Daagbook

vun Addi Kahl

Nu heff ik dat tofaten, hüüt weer mien luurletzte Arbeidsdag! Ik bün nu ok Rentner, un nu geiht dat Leven richtig loos un ik kann opletzt dat maken, woanns mi dat richtige Arbeidsleven jümmers hinnert hett. Wi hebben graad denn Wonnemaand Mai tofaten un ik weet gor nich recht, wat ik to allereerst maal doon schall? —

De Rasen mutt meiht un de Waterhahns dringlichst entkalkt warrn. Ik wull ok all ganz langen en sötes Vagelhuus basteln, villiggt komm ik opletzt nu doch dorto! Den groten Roman "Krieg un Freden" kann ik nu ok in Rooh lesen.

Vör us Wahnhuus draap ik 'n Navern, de is nu ok Rentner un löppt unraseert in sienen slapperigen Joggingantoog rüm un süht dorbi ut as so 'n bajuwarische Bargbuur na poor Enziansnaps to veel. Un noch wat, den ganzen Namiddag hängt de Döösbaddel vör de Flimmerkist rüm un treckt sik de "Kökenslacht" un anner Dummtüüg rin. To'n Utgliek maakt he Krüüzwöörradels, de köönt den Grips anregen un sünd nu sien nieges Hobby. — He kritiseert sien Fru: "Kaak de Spiesen vun de Stierneköche maal na, villiggt stiggst du opletzt ok in de ehre "Champions-Liga" op!"

För mi weer sowat ja nix. Ik eet jümmers to geern Arfensupp mit Knackwussun poor Swiensohren dorbinnen. — Ik meih nu toeerst maal den Rasen, un de mutt perfekt warrn, ansünsten hölp ik jichtenswo maal 'n beten mit Tollstock un Nagelscheer na. De Dackrönnen sünd ok middewiel püük un dat eerste Vagelhuus is fardig. Dor heef ik dat Holtschild "Vagelfloogschool" anbröcht. — De lütten Piepmätze hebben mi nu ut de Neegde all dorbi tokeken. Villiggt dachen se, ik wöör ehr nu wat vörflegen. Avers dat köönt se doch noch beter as ik.

Bün na 'n Buumarkt föhrt, kööm mit den Entkalker gottsleider nich ut, un heff dorbi faststellt, de Buumarkt is vull mit Rentners as ik. De drapen sik dor all to 'n Koffidrinken un dat dösige Sabbeln ahn Ennen. Football is dat Thema. Un dat ewige Klookschieten dörch de Bank un natüürlich — künniger as de Trainers, düsse dröven un överbetahlten Tassen!

Hüüt heff ick maal beten länger slapen. Na 't laate Frööhstück ok fuurts de Kontrull bi uns Waterhahns, de kunnen ja villiggt niegen Kalkbefall ansett hebben? Dorna weller Rasenmeihn, wat eegentlich noch gor nich nödig dö. Avers mien klooke Fru meent: "En Beschäftigungstherapie för lahme Rentner muttst du maal maken!" — Naja, dorna weller de Fohrt in 'n Buumarkt un noch mehr Breder för en tweetes Vagelhuus tosnieden laten.

Mien Fru geiht nu opfällig oftins in usen Keller, wat se fröher so ni nich doon hett, un ik heff wohrraftig schockeert sehn, dat se us Dartspill aktiveert hett, woanns se versöcht, miene Snuut mit Piele to drapen... nee, nee, nee. — Ik sitt nu levers geern Stunnen bi 't Krüüzwürr-Rätsel in Grootbookstaven.

En Junidaag is dor mit grote Warms! Ik slaap nu jümmers geern ok maal 'n Runnen länger, so bit kort vör Nameddagtiet. Heff nu weller dree Vagelhüüs buut, tomeerst as 'n Luxusutführung för de ansprooksvullsten Deerten. Heff ok gau den Rasen düngt, de schall noch beten fixer wassen un mutt dorna nu noch veel öfters meiht warrn. De niegste Zeremonee bi us is: Mutt nu mit mien Fru echten Freesentee drinken, woanns dat Interessante sünd nüüdliche Sahne-Wölkchen as op de Halligen. Nich, dat wi us doröver strieden, nee, avers mien Fru kriggt jümmers de veel beteren Wölkchen in de Tass hen — Schiet ok!

Na en Konzert nülich mit de "Flippers" harrn wi en Ehekris'. Mien Fru meen, dat in us Beziehung de Leevde inslapen weer. Dat schall veele Rentnerslüüd so gahn un se slöög vör, de neegste Smuseree maal an afsünnerliche Öörd to probeern. Hett avers ok nich holpen, ok de Bettentuusch nich. — Ik heff in bunte Klatschbläder leest, dat 50% vun alle Keerls över 65 Johr dat Mittel "Viagra" konsumeert un an 75% dat ok gor nich mehr mitkriegen, worüm eegentlich?

In Maand Oktober heff ik Geboortsdag. Veele könnt sik doran all gor nich mehr erinnern, bit op de bucklige Verwandschaft natüürlich. — "Krieg un Freden" lees ik nich mehr un kiek dorför in de Glotzkist nu jümmers de Gerichts- un Talkshows un de Verbreker-Serien. Ok de Sennen "Verstehen Sie Spaß", avers sietdat Paola un Kurt Felix nich mehr modereert, heff ik keen beten Spooß mehr an den deelwies bregenlosen Quatsch.

Mien Fru meen, wi schullen maal beten wat för uns Figur doon, un dat opletzt nu midden an de nattkoolten Harvstdaag. Se snackt jümmers mehr vun Wellness un "Pilates" un sietdat ik in Rente bün, is allens bloots noch Wellness, Seele baumeln laten un so 'n Töög. Avers woto dat, wo bi mi sowieso allns allens an bammeln is! Nülich schull ik mit ehr sogoor to 'n Senioren-Joga-Kurs un in Ansluss an en Sauna mit Lüüd över 60! Bi düssen Vörslaag lööp mi sowieso all de Sweet vun Kopp. — In denn Jogakurs schullen wi de Figur "Das Gnu begrüsst die sinkende Sonne" nastellen. En poor vun de Deelnehmers möken eendüdige Geräusche wegen Överanstregung. — Ik heff mi bi den Kursus afmeldt un mark jümmers mehr, ik bruuk bloots noch den utleierten Joggingantoog, un mien niege Raseergeschirr liggt vergeten in us Tante-Meier-Schapp. "Boortdregen möökt so männlich!", pier mi mien Fru.

Hüüt op 'n Vörplatz bi "Famila" hett mi en totaal afreten Keerl mit swatte Boort de Fraag stellt, op ik 'n Euro vun em as lütte Gaav annehmen würr. Ik heff em na sien Missverständnis denn doch beten Taschengeld vun mi anbaden.

Mien Fru wull mi aktiveern un hett mi to Wiehnacht en söten Teckel schenkt. Toeerst hett dat Deert an Hillig Avend us Wiehnachtsboom bepinkelt — un ik dach för mi: "Dat is dat Ennen!" Wenn de beste Fründ vun en Mannskeerl bloots en kläffende Wuss mit veer Been is un ok noch "Purzel" heten deit, maakt di dat kloor: "So lang'n hest du nich mehr to leven!"

Teckels würrn ja Anfang vun 't 20. Johrhunnert in England tücht un harrn dat Teel, as 'n warme Nackenrull bi nächtliches Slapen to denen, mit den Pluspunkt, dat se vun alleen in de Waschmaschien springen köönt. Avers ik mutt nu jedeen Dag mit mienen "Purzel" Gassi gahn. Af un an loopt wi dörch Wischen un Woold, woneem dat grote Miegampelhupen (Ameisen) mit Millionen Arbeiderinnen gifft. Keeneene hett sik besweert un seggt: "Ik gah in Rente or maak Pilates!"

Nächtens bün ik gor nich so rechtschaffen mööd, wegen dat ik nu ok jümmers öfters mit mien Daimler na mien oole Firma föhr, dor heemlich utstieg un versunnen dat Fabriktoor strakel. — Mitünner seh ik op de Heimfohrt, dat de annern Rentner-Kollegen dor ok ehrn Sentimentalen kriegt — un dat se düsse Swackheit ok geern verbargen wüll'n. Hebben sick as Gastarbeiders mit Sünnenbrand-Farv in de Snuut un opkleevte Snööfbremsen verkleed un verteelt op Nafraag, dat se Mehmet, Özgür un Volkan heten, de versöken wüllen, Swattarbeid to kriegen. Bambusen sünd dat villiggt!

De Fierdaag sünd nu weller vörbi, un ik lees doch nülich beglückt de Notiz in so 'n Revolverblatt: "Rentners dringendst stunnenwies för Start-up söcht!" — Heff mi mit mien dree Mitrentners Hein, Manfred un Uwe dor beworben, averswi weer to laat — dor harrn sik all Hunnerte Rentners mellt!

Nu gründ wi to veer tosamen so 'n "Start-up" för Rentners. Wi wülln tosamen en lütje Vagelhuus-Fabrik grünnen. Orr ehrder so'n Manufaktur. Allens handmaakt un bio. Vull in'n Trend.

En doodsekere Plaan, orrer?