Payday

vun Behrend Böckmann

Paul un Olga sünd sik wiss,
wenn morgen wedder Peidei (Payday) is,
warden's sik in 'n Schopp (Shop) begäben
un einen Dach as Rieke läben.
Mit por Schiens in'n bäwernd Hand
güng't denn af taun Happenstand —
un Semmeln, dei mit Mett belecht,
sünd Paul un Olga nu ganz recht.

Wier dit Äten ein Vergnäugen,
nu willen's utrauhn, sik nich räugen,
doch denn gäben's sik 'n Ruck,
besorgen sik noch einen Schluck,
un uns beiden kümmt taupass
ut't Burd 'n Flachmann bi dei Kass.

Un as sei den tau Bost harrn nåhmen,
is Mäudigkeit beid œwerkåmen,
un uns Olga deit all ahnen,
as Fründ Paul möt dull hujahnen,
dat em fall'n dei Ogen tau,
dat hei brukt sien Meddachsrauh.
Olga geiht dat äbenso,
hüt sünd dei beiden würklich froh
un wünschen sik in'n Drom so sihr,
dat Peidei noch väl öfters wier.