vun Claus Günther Wat hefft se för'n Dusel hatt, Gesa un ehr Kalle: Wohrhaftig hefft's dat Huus in Neegraven funnen, dat to jem passt un to jemehr Geldbüdel. Endlich! Utwannern na Australien wullen de Vörbesitters, un se wiesen Gesa un Kalle ok poor Stellen, woneem dat wat to Renoveern gifft. "Mookt nix", see Kalle, "dat kriegt wi hen. Mit links! Hauptsaak, wi hefft en Tohuus to'n Wollföhlen." Mit links? Gesa kennt doch Kalle, ehren Schrievdischdeder. Poor Daag
later, knapp dat Gesa un Kalle introcken weren, fung dat an to stinken
as Söög nich to'n Uthollen! De Toilett weer verstoppt.
Un nu? Kalle leet stracks den Blicksmitt kamen. Mit links, grien Gesa. Achtern Huus is en staatsch Stück Rasen, bannig pleegt. Kalle
freit sik jümmers över den Anblick, morgens bi't Kaffedrinken
in de Köök, ehr dat he in't Büro geiht. An een Morgen
aver "Gesa! Wat's dat?", reep he verbaast. "So
wat heff ik noch nienich sehn!" Un as Gesa in de Köök
keem: "Dor buten, Deern, uns scheune Rasen! Luter Hupen! Kiek
di dat an. Wo kümmt dat denn vun?" "Ik bün glieks trüch!", reep Kalle miteens Gesa
to. "Wo de sik nedderlaat ünner'n Rasen, dor is de Rasen noch
in Ornung, Kalle!" In de Nacht sleep Kalle slecht un drööm noch slechter. Heel ole Geschichten stunnen em vör Ogen, ut de Kriegstied, wat sien Vadder em vertellt harr. In'n März 1945, bi een vun de letzten Bombenangrepen op Hamborg, hett Oma ehr Huus in Fiefhusen en Luchtmin afkregen. Vulldrapen! "Vun dat Huus weer bloots noch en Hupen Steen över. As
wenn dat een mit 'n Spaden platt mookt hett, mien Jung ", hett
Vadder em vertellt. "Wat mit Oma weer? Dien Oma is dootbleven
" Nu aver, in'n Droom, weer Kalle bi de Hupen vun de Mullworpen togang,
he harr den Spaden in de Hand un wull allens plattmoken. Miteens stunn
en lütt Mullworp vör em un reep: "Stopp! Denk an Fiefhusen!"
Denn waak Kalle op. Sünndag? He müss sik berappeln, bit he faststell: Hüüt is Dingsdag! Achterna dreih he sik to Gesa üm un vertell ehr, wat he dröömt harr, un dat em dat to'n Besinnen bröcht hett vun wegen de Mullworpen. Vun de Tied an hett Kalle sik to jedeen niegen Hupen freit, un wenn Beseuk keem, hett he op de Hupen wiest: "Dor wahnt Mullwarpen. Wo de sik nedderlaat, is de Rasen noch in Ornung! Un dorünner", un jümmers smuustergrien Kalle denn, "dor hebbt se unbannig goden Sex!" 23.7.2023
|