Dat
gresige Laster
Riemel över de Smökerie vun Addi
Kahl
An besten is, du löttst de Smökerie vun
vörnherin sien, du
..
Bloots, Verdarvers sitt överall: Du, treck maal, denn de
Pafferie is in!
Hier, bloots een Toog un mit n Hostenkrampf scheet ik
mi binah in de Büx.
Dat allens ut Niegier un bloots denn Verdarver to Gefallen!
Is doch verrückt!
Beten later de tweete Glimmstengel un nu kümmt
dat Phänomeen!
De smeckt ok nich, avers, kannst di nu all as n echte Mannskeerl
sehn,
trotz Tranen in de Ogen un ok glieks all de neegste Hostenkrampf!
Hüürst nu all aver to de Lüüd ahn egen Willen!
De Smökerei fangt an !
.
De eersten Glimmstengel sünd noch vun de ganz
lichten Marken,
bloots, so na un na grippst du doch mehr na de ganz Harten.
De blaue Qualm in de Lungen is woll dat Schöönst
hier op uns Ierd.
Son deepe Tog op Lung, so bit an to fief bit söss Sargnagels
pro Stunnen?
Un all vör t Frööhstück, in t warme
Bett, so schööne blaue Ringe blasen,
so richtig mit de Gesundheit rümaasen, ja, Smökerie
hett wat, ik weet dat

An besten is, Se laat de Qualmeree sien!,
meen mien Dokter na Johren,
Ok nich so n billigen Fusel un af un an en gode Buddel
Wien.
Noch beter is, Gemüüs un Obst eten! Bi düsse
Würr stopp he ganz
bedachtsam sien Piep: Denn smöken, mien leve Mann, dat
is nu maal Schiet!
De Glimmstengels, Herr Dokter, sünd avers
schon een Phänomeen,
Stellt Se ehr smöken in! Meen he Ik
weet, Herr Dokter, to vele
Glimmstengel, dat is ok nich schöön. Un, noch wat,
Herr Dokter, so
slimm kann dat för de Gesundheit eegentlich nich sien!
Se lutscht doch
ok an de Piep, wat ik överhaupt nich begriep!

Ik dörv dat! Un as ehr Dokter smöök
ik bloots ganz lichte Marken.
Harten Krüllsnitt nehm ik nich, denn kriggt mien Fru Dokter dat
quarken!
Avers, ik segg, so n Knösel mit Krüllsnitt is schoon
dat schöönst op Ierden.
So n poor deepe Töög op Lungn, villicht
so an veer Piepen pro Stunnen.
Un denn, gau vört Fröhstück int Bett, mit
denn brunen Krüllsnitt rümasen,
un dorbi schöönste blaue Ringe blasen! Smöken
hett wat, ik weet dat
An besten, du löttst de Smökeree hier
baven in Heven vun glieks an sien!
So knurr Petrus den Smöker an: Beten Nektar dörf af
un an bi uns sien!
Un ganz wichtig, Halleluja-Singen is in groten Engel-Chor
bi uns Plicht.
Du, ünner uns", smuuster Petrus, Ne echte Brasil
mitbrööcht hest du woll nich?

He, Petrus, Glimmstengel sünd ok
hier in t Paradies een Phänomeen?
Avers, ik dacht jümmers, graad hier in Heven, so schull man doch
menen,
is dat vörbi mit n Janker na de Glimmstengel un de gresig
stinkende Pien!
Avers liedens, Petrus, an de Brasil-Zigarr heff ik nich dacht
un weer in
Momang för uns seker afsünnerlich schöön!

Fang de Smökeree hier baven bi de Engels
gor nich eerst an! Luuthals
denn Herrgott sien Stimm dunner. En swatte Priem as Ersatz för
Tabak
weer irgendwann ok för mi en wohret Wunner.
Du, hör maal, son swatten Priem dörchkauen is för
mi Gemüütlichkeit
in t Bett un is ok dat Schöönst hier baven in Heven.
Un noch wat: Düt Stück Priem dörchtokaun geiht
bloots op de Tung un
nich mehr op de Lung. Un all för t Frööhstück
mang de weeken Feddern
so schöön mit denn Priem rümsabbern! Ik weet,
Mancheener kriggt dat
klappern! Avers Priem as Ersatz, dat hett wat, ik weet
dat.

Nu gifft t as niegste Reaktschoon ok ne
Smökerkneipe bi Petrus in Heven,
wo man nich mehr bi Regen orrer Küll vör de Döör
rümklappern mutt, aver
alle Daag mit hellet Glockengebimmel leven.
Un all tosamen singt man ünner Petrus Dirigat mehrmaals an Dag
dat
Halleluja in groten gemischten Chor, bloots af
un an höört man beten
vertaagt: Een Prosit op oolte Smökertieden
kümmt di dor af un an to Ohr n!

21.2.2022
|