Swattloh-Kaninken

vun Heinz Tiekötter


Weerst du allmol vun Leni un Ernst Pohl to'n Eten inlood? Ik jo! To keen Tiet heff ik annerwo mol so'n scheunet Geschirr sehn. Wenn Leni opdeckt, denn stoht Ehren-Töllers vör di un drunken ward bi jem ut Sülverpokolen. Du ittst bi jem vun den Hamborger Senotspries 1972 orrer drinkst ut den Ehrenpries vun dat Land Holsteen. All hebbt se so'n scheune Deko? Wenn een so as Ernst sien Geschäft versteiht, denn ward he mit Pokolen, Urkunnen un Sülvertöllers öberschütt.

En groten Sportsmann is Ernst nich. Ernst is Kaninkentüchter. Wat he dörch siene Kanickels an Priesen no Huus bringt, dat kannst du di nich vörstellen. In sien Kaninkenstall hett Ernst jümmers twintig bit dottig Swattlohe. Un dat sünd allens Siegertypen! Elkeen vun de Derten hett tominds 95 Punkte op en Utstellung wunnen. Schafft een vun siene Rammler dat nich, denn kannst seker sien, an Sünndag no de Utstellung gifft dat Kanickelbroden bi Ernst un Leni.

Ernst hett sien Kaninken dull in Griff un se hebbt Respekt vör em. He träneert se ok elkeen Dag. Wenn he mit jem op en Utstellung steiht, un will nee Priesen insammeln, denn kümmt allens dorop an, dat de Derten bi de Jury 'n goden Indruck mookt. Dat funkschoneert aver blots, wenn se nicht to swoor sünd, sik keen witte Hoorbüschel in de swatte Deek find un se foorts in ne orrnliche Posituur jumpt, wenn dor een in den Käfig rinkiekt, de 'ne Kontrulllist in de Hann hett. So as Rekruten bien Appell, wenn de Spieß jem mustert.


Stillgestanden! Ernst sien
Kaninken sünd op Zack

Mit de Hoorbüschel hett Ernst keen Problems. He ritt de witten Hoor bi siene Kaninken mit 'ne Pinzette rut. De Posituur traineert se tosomen: Ernst treckt jem orrnlich an de Löffel in de Heugte un haut jem achtern op den Moors. Dat präägt sik de Deerten in. Wenn dat üm dat Gewicht geiht, denn duert dat länger: "Dat geiht blots dörch Geschwisterpoorung", seggt Ernst. He meen dörch Inzucht. De tokomen Wurf ward denn lütter un liggt mit dat Gewicht wedder ünner dreeunhalf Kilo. Un de ole Zipp or de Rammler kümmt in de Pann.

Wenn ik Ernst in'n Stall beseuk un kiek 'n beten to, hebbt de Kaninken mi nich op'n Zettel un mookt dormit wieder, wo se grod bi sünd. Seht se Ernst rinkomen, denn nehmt se Hollung an. Man opstellen in Reih un Glied, dat köönt se noch nich. Aver Ernst euvt dat siet kottem mit jem.


"Och klei mi doch an'n Mors!"


17.6.2018


na baven