All de Leevde op uns Eer?
vun Addi Kahl
Segg maal", fröög ick de lüttje Oma, "wo
langn is dat egens her,
dat du hier in dat niege Heim Besöök harrst vun dienn
Jung?
Oh, weet gor nich so genau, sünd bestimmt
all poor Wuchen her!
Un ick sööh ehr trurige Ogen, un düsse Würr wulln
schamig nich so över ehr Tung.
Dorbi hett he verspraken, nu ok öfters maal kort to kommen,
beten kommodig mit em Koffe drinken und beten wat vertelln un
so.
Avers nu sünd all Maanden vergahn, so veel eensame Stunnen!
Man sööh in ehr lüttje Snuut an, de Kummer sett ehr
doch bannig to.
Un ansünsten, Oma? Och, dat geiht so,
bünn ja sowiet tofreden.
Miene Lüüd hebben ja ok n goden Heimplatz funnen,
warr hier nett versorgt!
In de stille Stuuv tick jümmerto de oole Wandklock

Du, Oma, hüüt hebben wi ja nu den Moderdag
tofaten!
Dor ward he di ganz bestimmt besöken, meenst du nich ok?
Un ick sööh ehr lütten fohrigen Hannen so n beten
bevern un mark doch,
dat se de ganze Tiet bi uns Gespreek jümmers na buten horch
..
Denn meen Oma reinweg as dull: De Jung gönnt sick ok veel
to wenig Rooh,
dat niege grote Huus mutt fardig warrn un ok sien Chef will so veel
vun em.
Ok sien veele Bidrääg in all de Vereenen sett em ok jümmers
bannig to!
In ehr Ogen kööm so n bestimmtet Füür, dat
woll bloot ne Moder hett:
Ick heff jümmers Bang um mien Jung, he geiht ok
veel to laat to Bett!
In de welken Hannen dreih se ahn Enn de Brill

Ok sien nieget Auto mutt he ok noch afbetahlen! Ja ja
ja
!
Ick stüür em vun mien lüttje Rente af un an een poor
Euros bi,
denn, wat bruuk ick noch groot? Ick laat mien oole Schooh besahlen,
dat reckt hier int Heim denn ok för mi!
Segg, Oma, hest du denn ok lütte Enkelgören?

Oh ja, hier in de Schuuflaad von mien Kommod liggt poor
Biller binnen!
Avers se hebben veel to veel mit all denn modernen Kraam üm de
Ohrn
un ick glööv, se wüllen ehr Oma schonen un nich to
oftins stören!
Fohrig wisch ehr Hannen över t witte Dischdook-Linnen
Denn opnmaal klopp dat an de Döör, endlich
ehr Jung denn dor,
.
un as n Sünnstrahl wesseln in de Kummerogen grote Freid
ünnert witte Hoor
So na'n gode Stünn, de Jung schuul heemlich öfters op de
olle Wandklock:
Mama, wi mööt balden wedder föhrn!
Wat löppt de Tiet, wenn man hier so hockt!
Du muttst doch hüüt to Moderdag nich ok noch loos?!,
schimp Oma,
dat kann doch keen vernünftige Minsch vun Di verlangn!
..
Mama, nu beddel doch blot nich so, dat gifft ok noch
anner wichtige Saken!
Kiek maal, de ganze grote Familije, dor mutt ick ok noch beten
Frietiet laten!
Du, paß maal op, ick komm bald wedder mit smucke Blomen, besünners
schöön!
Un ick kunn ehrn Blick lesen un wüß, glieks,
wenn he gahn is, würr se wenen!

16.2.2020
|