Vader op Dannboomtuur

vun Addi Kahl


De Wiehnachtstiet, de kümmt nu bald.
Is för uns Vader een "Mutt", in Winterwald
na'n Dannboom to pliern.
In poor Daag heet dat: Wiehnacht fiern.
Bi düssen Bruuk, da heet dat nur:
"Vader? De is op Dannboomtuur!"
Mit 'n Saag, Biel, Sack un Tau
will he as jümmers sik 'n Dannboom klau'n.
Denn de späh lang'n ut in 't Sommerjohr,
düsse Edeldann, de eenfach wunnerboor,
in de harr sik Vader so verschaten;
vun düsse Dann würr he nee nich laten.

Fix de Saag her un mit flotten Snitt —
wat klemmt dat Blatt blots so dösig? So geiht dat nich;
also, dat Biel her un denn man düchtig ran,
so möökt dat woll en rechte Mann...
Een Twieg, de stöör, de mutt toeerst noch weg,
He haal wiet ut, — un o weh!, o Schreck!
Een korte Slaag weer dat egens nur
bi Vaders letzte Dannboomtour.

De Edeldann, eenfach wunnerboor,
de blifft in Wald bit neegste Johr,
wieldat Vader den Stamm verfehl
un em de Weehdaag nu bannig quält.

Siet düsse dösige Wiehnachtstuur
köfft Vader sien Boom bi'n Förster nur,
denn dor kann he sik je nich verletzen,
de seker verpackt staht in gröne Netten.

Avers so'n Dannboom, de bruukt 'n Foot,
de is gröön tomeerst un ut iesern Goot,
denn spitzt man ganz ünnern an;
dorbi fudert binah jedeen Mann.
Vader haal wiet ut — o weh!, o Schreck!,
Leider weer de Stööl to dröög, dat Biel flöög weg.

Dor blifft dat Resümee: Vadder deit sik geen maal weh.
Blots Vader, de geev nee nich op
(denn he is doch nich bekloppt)
un köff bi Aldi dat niege Dannboom-Klemmpatent,
wo he bestimmt, bi sien grotes Talent,
sik liekers siene Finger klemmt… (Aua, Mann!)


20.12.2015


na baven