vun Heinz Tiekötter Nu weer dat nich mehr to verhinnern: Hein siene Fro müss in veertein Doog in de Klinik. Wo lang de Behandlung duern sull, stunn noch nicht fast. Hein harr nu twee Weken Tiet, op Huusmann to studeern. Koken kunn he all un mit den Huulbessen un dat Wischdook harr he ok Erfohrung. Wenn dat no siene Wilma gohn weer, denn sallen se man all'ns gau verkeupen, denn se weer seker, se wurr dat Huus doch nich weddererkennen, wenn se ut dat Krankenhuus trüch keem. Hein sien Inwand, dat he no siene eerste Ehe ok 'n poor Johrn alleen trechtkomen is, hett sien Madam mit de Wöör kommentiert: "Dorno seh dat bi di ok ut!" Een Book mit söben Siegel bliev för Hein de Waschmaschin.
Wat droff tosomen dorin, wat farvt und mookt de witten Hemden to schannen?
Wat verleert siene Form, wenn dat to hitt Liekers weer he bang, dat de Dokters siene Fro in'n Hospitool nich
hölpen kunnen, wenn se doch se vör luder Sorgen üm
ehr Huus nächtens nich slopen kunn. Dorbi harr Hein allens püker
un hett eerst mit dat Putzen opheurt, wenn he seker sien kunn, dat
siene Wilma nix mehr to quarken harr. No 'n twee, dree Dogen keem
Hein mit allens fein torecht un leev as 'n Junggesell, blots orrnlicher.
An'n Morgen stell he noch vör dat Freuhstück de leddigen
Beerbuddeln weg un schütt den Aschenbeker ut. He fung all an,
jüst so as Wilma, mit de Blomen to snacken, wenn he jem begeet.
Beseuk he Wilma, verseker he ehr, dat he allens in Griff harr. Se
trock de Ogenbruuen hooch un harr grote Frogeteken in de Ogen. Se
bleev jedetmol skeptisch. Dree Weken loter kunn Hein siene Wilma wedder
no Huus holen. He hett de Huusdöör opsloten un ehr Kiek, dach Hein, nu is dat wedder alleen ehr Huus! 28.9.2018
|