De Zarnekower Häuhnerdeif

vun Egon Foitzik


De Zarnekower wiern in grote Not,
de Voss bät ehr de Häuhner dot!
Twors harr den Voss dorbi noch keiner seihn,
doch dat's ein Schelm un allgemein
as Häuhnerdeif ok gaud bekannt.
So würd' hei hier ok glieks benannt
un taugetellt em all Sünnen,
wenn sik dor Häuhnerfedern fünnen.

Eins har ok Mudder Brandt weck funnen
un't beste Leghauhn wier verswunnen.
Dat wir je nu all Nummer vier,
keen Wunner, dat's recht arg nu wier.
Sei hätt doräwer bannig brümmt
un as ehr Mann nah Hus nu kümmt,
hürt hei ehr all von buten schellen,
dunn würd's em dat Malhür vertellen.
"Seih tau, dat bal de Voss ward schotten!"
So hätt sei ehre Ansprak schlotten!

Doch ierst würd' Vader Brandt sik setten
und hätt in Rauh sien Middag aeten.
Nahst mök hei sienen Jagdhund los
un hisst em an: "Nu säuk den Voss!"
De Hund, de föll de Spur glieks an
un treckt nah Nawers Gorden ran.
Dit's woll nicht richtig, denkt oll Brandt,
denn soväl wier em ok bekannt:
De Voss har in de Sandkuhl sien Gewäs,
nu treckt sien Hund, mit deipe Näs,
em grad entgegen an sien Nawers Tuun —
doch dor lägen ok Feddern, witt un brun.

Nu hürt hei, dat dor wat hackt un bickt,
un as hei öwern Tuun nu kiekt,
dor süht hei, dat Nawers Jungs geswinn
purren dor in de Ierd wat rin.
Ne Äxt liggt dor un ok väl Blaut,
de Jungs, de käken ganz benaut
as sei den Ollen nu warden gewohr,
de fröggt ehr furts: "Wat makt ji dor?"
"Ach", seggt de ein un ward ganz rot,
"wi schlögen unsen Kater dood
un sünd dorbi, em tau begraben hier!"
"Un wo kümmt all dat väle Blaut denn hier?",
wull nu de Oll noch wieter weiten.
"Dat wirn twei Katten", würd dunn heiten!

Dor süht de Oll, de beten näger güng,
dat dor an'n Tuun een grotes Halsband hüng.
Un furts ward hei de Jungens fragen,
ob denn ehr Katten ok en Halsband dragen,
dortau noch so'n breit und grot?
De Jungens würden all beid nu rot
un dachten, de Oll, dat is'n tagen,
wi hebben uns richtig fast nu lagen!

"Na", sähr de Oll, "gestaht man in,
Ji purrt dor juchen "Nero" in.
Wat harr de Köter denn verbraken,
dat Ji em hier dat Graw nu maken?"

"Ja", säggten's dunn, "wi willt nicht länger strieden,
Sei oll Jäger seihn dat jo von wieden
un wi vertrugen up Ehr Nawers ein.
Uns "Nero" wier de Häuhnerdeif!
De hätt hier all de Häuhner haalt,
dorför hemm wi em nu utbetahlt!"
Dor hätt oll Vadder Brandt sik lacht:
"Szüh, dat häff ik mi doch gliek dacht!"
Dunn hätt hei sienen Schuten strakt,
wiel dei sien Saak so gaud hett maakt!
Doch mit de Häuhnerröwerie,
dor wiert vun dissen Dag vörbi!


Fotos: Antje Heßler
13.10.2019


na baven