Hochtietsreis vun Silke Frakstein Wi goht nu op Hochtietsreis. Wi sünd nu 60 Johr verheiraadt. 60 Johr is en lange Tiet, wenn man dat vor sik liggen süht. De Gedanken goht trüch. Wat hebbt wi allens beelevt... Un wi un wo hebbt wi de sworen Tieden wuppt. Un wat hett sik allens verännert in düsse Tiet!
An eerste Steed steiht de Technik. Keen Waschmaschien, Spöölmaschien,
ha, dat weern wi sülven! Wi hebbt uns de Johrsbeuker vun unsen Johrgang köfft un dor kunnen wi nochmol lesen, wat wi harrn un wat nich. Dorbi heff ik mi so dacht, wat vun den ganzen Kroom, denn du hüüt so moken kannst, wörr ik mitmoken? Wi hebbt Internet, Email, Websiet, Whats App. Bi de Bank sünd
wi uns egen Beroter. Ober denn? Wi bruukt dree Schruven, mehr
nich – gifft dat nich mehr. Blots noch över dat Internet
– 50 Stück. Strom, Waschmaschien, allens över dat
Internet. Un wenn di de Post wat tostüert, rödelt de Laberknoken den ganzen Dag bit to de letzte Meldung: Ihr Paket konnte heute leider nicht zugestellt werden!! Un jeedeen, de sik för wichtig höllt, is op Instagram to finnen un vertellt Soken, dor blifft mi de Luft weg. Gräsig un gefährlich is Tik Tok — un uns Olaf is dor nu ok to finnen. Dat Allerletzte sünd de Influencerinnen. De hampelt 24 Stünnen vör un mit den Laberknoken rüm un vertellt vun Soken, de wi nicht bruukt. Un verdeent dor ok noch bannig veel Geld mit. Jo, wi sünd olt un freit uns över veele lütte Soken.
Goht mol wedder enen Schritt trüch. Nich: Weniger Arbeit, mehr
Freizeit, mehr Geld. Wat mookt Ji in 60 Johren? De letzte Meldung in’t Blatt: Azubis köönt bi de Bewerbung nich reken un schrieven. Na, wi fohrt nu eerstmol op Hochtietsreis. Mit’n Bus, in Düütschland. För mi gifft dat de niege Smartwatch. Un för Schietbüdel de sieden Spitzenunnerbüx, in rot, ut Japan. Adschüs! 12.5.2024
|