Wat för en Dag
All teemlich langn harr se de grote Fier för ehrn 80. Geboortsdag akraat plaant. Se, dat weer eene Daam von 79. Johr mit brummelbruune Ogen ünner modern sneden hellgriese Bubikopp. Rank un slank stümn se vör mi mit n grote Utstrahlung. Dat ganze Spektakel schull in Saal vun en Sloothotel stattfinnen
un dorför harr se sik en Barg an egen Sippschaft, ok veele gode
Früün un Naverschap inlaad. As bekannte Geschäftsfru
harr se Verbinnung ton Bispill ok na Översee, wobi ehr
Enkel in Kanada leev, ganze twintig Johr oolt, de een besünnere
Rull spelen Mit mi as Muskant harr se över söven Ecken Verbinnung kregen
un ik harr nu de Ehr, düsse besünnere Fier, 8-Gänge-Menü
usw., mit typisch nordern Musik un oole Slagers, ok beten wat op Plattdüütsch,
akraat to umrahmen. Könnt Se sik mien Vörfreid villicht vörstellen?
Un denn mutt he mit mi ok noch en langsame Walzer dansen. De Bengel
mutt mit sien twintig Johr suutje maal weten, wo dat so op dat glatte
Parkett vun de fiene Gesellschaft togeiht. Un akraat dorför wünsch
ik mi, leve Addi, dat Se för unsen Dans den oolen Ehr Ogen würrn natt bit t Erinnern un se vertell mi liesen, dat ehr Herbert se int letzte Johr vun een opn annern Dag verlaten harr un dat he op ehr grote Fier bestimmt vun Heven ut dorför as Engel sorgen würr, dat se kommod ward. De Avend weer Wuchen later denn dor. De elegante grote Saal füll sik na un na. Judith, de Naam vun t Geburtsdagskind, harr mit Blomen un Geschenke to doon, wobi ik liesen nordern Musik speel. Son 8-Gängemenü duurt even sien Tiet, af un an maal ünnerbroken vun de een oder anner Ladatio. Kort vör Middernacht denn kööm Judith mit rosa Backen
na mi hen, nöhm dat Microfon und na mien Tuusch sääh
se mit faste Stimm: Leve Gästeschoor, de Addi speelt glieks
pünklich um Middernacht mien Wunschleed. Mien Herbert hett mi
int letzte Johr gottsleider verlaten, aver ik fraag em nu ",
dorbi keek se an de Saaldeck, as kunn se dor mit em Verbinnung opnehmen:
Herbert, hest Du wat dorgegen, wenn ik mi hier üm Middernacht
een Mannskeerl utsöken kann, de bi mien Ehrendanz hüüt
Nacht mien Macker sien dörf?
Ik weer lange 10 Johr maal Rettungssanitäter, lööt mien Klaveder in Stich, iel na ehr hen un wüß doch glieks ut Erfahrung, hier hett jichtenseener Judith glücklich op de letzte Reis schickt. Wat förn Dag! Wenn ik hüüttodaags maal dat Leed spelen mutt, erinnert mi dat an een taffe Fru mit den Naam Judith un brummelbruune Ogen.
13.2.2022
|