vun Heinz Tiekötter Dat Telefon bimmelt. An annern End is de Personolafdelung: "Dor
stellt sik glieks 'n Herr Ahlers bi di vör. Geev uns Bescheed,
wenn du em bruken kannst." Hannes Brackmann kunn grod noch seggen
"Ik meld mi", dor keem all de Empfangsdaam mit 'n Mann in
Sleeptau: "Beseuk för Se." Un se bliev stohn, of se
woll wat wat opsnappen kunn. Hannes sien lange Blick un dat Swiegen
moken ehr klor, dat se leddig utgohn würr. Denn begrööt
Brackmann sien Gegenöber un stell sik vör: "Ik bün
Hannes Brackmann un bin tostännig för den Verkoop."
De anner lach em an un segg: "Dat fangt goot an, ik heet ok Hannes,
Hannes Ahlers." Brackmann muster em gründlich, keek no siene
Stebel, denn he meen, doran kunn man veel öber en Minschen rutfinnen
un seh 'n good antrocken Mann in sien egen Oller vör sik.
De Mann harr ne angenehme, ruhige Ort un keek em liekut an. Bi 'ne
Tass Koffie verklaar Brackmann sien Gegenöber, worüm he
'n goden Mitarbeiter söken däe. Nodem he öber Opgoben,
Bedingen un dat Verkoopsrebeet Norderstedt snackt harr, wurrn se sik
fix eenig. De Snack harr keen halbe Stünn duert. Denn geevt se
sik de Hannen un wünscht sik An neegsten Sünndag mook Hannes Brackmann sik freuher as sünst op'n Patt. He wull as Eerste bi dat Musterhuus in Norderstedt sien, üm ruttofinnen, wat sien nee Mitarbeiter ünner "rechtiedig" versteiht. So keem he een halbe Stünn freuher an, man Ahlers weer all dor. Veele Beseuker kemen an düssen Dag nich, sik dat Huus antokieken, un so harrn de beiden noog Tiet, um öber de Firma, öber sik sülmst un öber Gott un de Welt to snacken. Dörch den Klöön mit Ahlers funn Brackmann gau rut, dat sien Gegenöber all betere Tieden beleevt harr. He hett mol 'n grotet Buünnernehmen in Bremen hatt. Dormit weer he in Konkurs gohn un nu wull he ganz vun vürn wedder anfangen. He mutt tovörderst Geld verdenen, säe Ahlers. De Banken un dat Finanzamt harrn em utplünnert. De Mann däe Brackmann Leed un so seker he em bi'n Afscheed siene Hölp to. Denn steeg he in sienen Wogen, üm wieder to de annern Musterhüser to fohrn. Op de Fohrt vergliek he Ahlers mit de annern Verkeupers un dach, dat he een goden Fang mookt harr mit den neen Mann. Ahlers kunn he as sien Stellvertreder opbuen. Bi de neegste Verkeuperbesprekung hett Brackmann sienen Mitarbeiters
den neen Kollegen vörstellt. Al hebbt se gau markt, dat mit Hannes
Ahlers nu en Mitstrieder ut 'n annere Liga in de Mannschop komen is.
Un den eersten Konflikt geev dat ook glieks. De mehrsten vun jem weern
vun Menen, dat se all noog Lüüd weern un keen mehr instellt
warrn müss. Ansonsten ward de Koken jümmers dünner.
As dat denn aber dorüm güng, dat se mit achtein Verkeuper
twintig Bustellen un Musterhüüser He un Hannes Ahlers weern wull doch ut'n anner Holt. De annern behannelten den neen Kollegen teemlich minnachtig. Brackmann harr ober nich den Indruck, dat Ahlers sik doran steuren däe. No'n Tiet stell Brackmann bi sik fast, dat he mit Ahlers Soken besnack, de he vördem alleen utklamüstert harr. De annern Mitarbeiters marken dat un dat hett jem nich so gefullen. So müss Brackmann sik 'n beten trüchnehmen or tominst de Quell för siene Entscheidungen bi sik beholln. Siene Gespräken mit Ahlers däen Brackmann good un den sien Saakverstand un de bedächtige Ort gefullen em. Lang duer dat nich un se weern sowat as Frünnen. Geev dat hen un wedder 'n Koopverdrag, den Brackmann sülmst afwickelt harr, so schreef he de Provischoon Ahlers good. As Verkoopsleiter sülmst to kassieren, dat hett Brackmann aflehnt. He wull siene Verköpers nich Konkurrenz moken. Dat duer nich lang un se kemen ok mol privoot tosomen un besöchten sik gegensiedig. Ahlers leev privoot mit siene ehemolige Sekretärin Fro Anbeck in de Nordheid. Fro Anbeck harr Ahlers bi sik opnohmen, as siene Firma koppheister güng. Brackmann dücht, dat se wull all länger wat mit'n anner harrn, denn em full op, dat se Ahlers 'n beten anhimmel. Man dat weer nich siene Sook un güng em nix an.
1981 keem jemmer grote Firma in Trudeln. Brackmann wull dat Enn nich
afteuven, scheed ut un stell sik as Mokler op egen Been. De Kontakte
to Ahlers reten nich af. Brackmann harr jo noch Geld vun em to kriegen.
As ok de Luft för Ahlers in de Firma dünner woor, hett Brackmann
'n goden Bekannten anropen, de harr dat Leit vun en annere grote Bufirma.
Den hett he Ahlers as düchtigen Mitarbeiter anroden. Ahlers fung
dor an un hett anfangs in de nee Firma gode Arbeit mookt. Vun siene
veerdusend Mark harr Brackmann to düsse Tiet tweedusend trüch.
Denn leet Ahlers jümmers weniger vun sik heurn. Dorför ober
Ahlers sien nee Chef. Dat weer soss Moond loter, no dat he Ahlers
bi sik anstellt harr. Anfangs harr he sik mol bedankt un seggt, dat
he mit em 'n goden Verkeuper kregen harr. Nu ober weer he gnaddelig,
denn dat geev Besweren öber Ahlers. De harr sik Geld vun Kunnen
borgt un nich trüch betohlt. As de Chef dat heur, hett he sik
in Bremen ümheurt un to weten kregen, dat Ahlers freuher veel
in Speelbanken west is. Sien Bremer Gewährsmann vertell em, dat
Nu weer Brackmann klor, dat he siene Forderung in'n Schoststeen schrieben
kunn. Man ganz so eenfach wull he Ahlers dat nich mooken. Dorüm
röppt he Fro Anbeck an un is bass erstaunt, as de sik mit "Ahlers"
mellt. Brackmann hett ehr glieks froogt, of se nu verheirot sünd,
un kreeg to heuern, dat se dwoors heirot harrn, nu ober nich mehr
tosomen sünd. Brackmann mark, dat he un Ahlers all lang keen
Frünnen mehr weern. Ansonsten harr de em jo vun siene Heirotsafsichten
vertellt un villicht sogor inlood. Wat he op'n Hatten harr, wull Fro
Ahlers weeten. Brackmann vertell ehr, dat he mit ehrn Mann doröber
snacken mutt, Nu wüss Brackmann, dat Ahlers em ornlich een ünner de West
jubelt harr. He wull vun de Fro noch weten, wannehr he Ahlers andrepen
kunn. Dat wull de Fro em nich seggen un se meen, dat se dat ok nich
wüss. "Wat wull'n Se denn noch vun em?", froog
se Brackmann. "Ik will em mi griepen, dor kümmt he bi mi
nich mit dorch. Ik heff mol dacht, dat wi Frünnen weern!",
geev Brackmann torüch. Ne Tiet lang weer Fro Ahlers still, denn
hett se ganz liesen seggt, he sall sien Geld un sienen Arger man vergeten.
All dat weer gornix in Vergliek to dat Leben, wat se mit Ahlers dörchmookt
harr. Un se harr em ok vergeben. He weer keen slechten Minschen. He
weer doch krank dörch siene Speelsucht. In de norddütschen
Kasinos loten se em all lang nich mehr rin. In Harvst leest Hannes Brackmann 'ne lütte Anzeige in de Gazette: Hannes Ahlers 19.9.2020
|