Minsch, arger di nich

vun Heinz Großmann


Opa is krank, swoor krank. He hett Krebs. Lang hett he in Krankenhuus legen. Man bi de Operatschoon hebbt de Dokters sehn, dor is woll nix mehr to maken. Dat geiht nu woll bald to Enn mit em, hett de Dokter seggt. Dor hett Oma em na Huus haalt. Se will em plegen un siene lesten Daag för em so fien un kommodig maken, as dat man geiht.

Meist liggt Opa in 't Bett. Man af un an geiht em dat so goot, dat Oma em in sien Rullstohl helpen kann. Denn schufft se em op de Terrass. Dor hett he frische Luft un kann sik bekieken, wo allens in Goorn wasst un bleiht. Af un an sitt he uk geern mal in de gode Stuuv vör den Kiekkassen, wenn dor Football is or 'n Sennen mit Deerten or 'n Krimi.

Vondaag — so as elkeen Sönndag — is sien Dochter Karin mit ehre dree Kinner to Besöök. Jonas de Grote, he is al veerteihn Johr, sien Broder Joscha, twölf Johr, un de lütte Lara von negen Johr. Karin schufft Vadder in sien Rullstohl an den Koffiedisch. Ja, un en Stück von Oma ehren lecker Pottkoken un en Tass Tee mag he uk woll.

As de Kinner mit Vertellen dör sünd, wat se in de verleden Week so in de School un anners noch beleevt hebbt, warrt de Gören dat langwielig. Dor meent ehr Mudder, de ehr Blagen man to goot kennt: "Willt ji nich wat spelen?" Se hebbt to Huus 'n grote Sammeln von Brettspele, un dor kannst se meisttiets mit kriegen. "Ja, wat denn?" Dorbi kiekt se Opa an, de uk jümmer veel Spaaß an Spelen hett. Sien möden Ogen fangt so 'n beten an blänkern: "Ik harr woll Lust to Minsch-arger-di-nich", meent he bilöpig. De Kinner sünd forts inverstahn. "Dat dat avers nich wedder Striet gifft!" Karin kennt doch ehre Bambusen. Verleren köönt se all dree nich goot. Keeneen von de dree hett dat hört. Se sünd al dat Speel an 't Opboen.

De roden Speelfiguren, dat sünd Opa sien, Jonas nimmt sik de grönen, Joscha de blauen, un Lara hett al de gelen opstellt. Un nu kann dat losgahn. Opa fangt an un wörpelt forts en Söss. Un denn noch een. He is an 't Smustergrienen: "Dat geiht ja goot los!" Na de eerste Runn sünd Lara un Jonas uk in 't Speel. Man Joscha, de will un will keen Söss kriegen.
Twete Runn. Uk Joscha wörpelt en Söss un se sünd all mit ehre Speelfiguren ünnerwegens. Un nu warrt dat Ernst. Lara wörpelt en Dree un Opa flüggt herut. He stüert sien Rullstohl dichter an den Disch ran, wat em dor nix ut de Nees geiht. Na korte Tiet kriggt he en Söss un en Twee un smitt den Joscha rut. "Verdorri noch mal, Opa!", bölkt de los. Opa straakt em över den Kopp un will em begööschen: "Minsch-arger-di-nich!" Aver so dull füünsch weer Joscha goor nich.

Dat Speel geiht so 'n ganze Tiet hen un her. Mal de een un denn de anner flüggt herut. All veer sitt se üm den runnen Disch, hebbt blänkern Ogen un gleihnige Backen. De Wörpel suust man so hen un her, un jümmer mal wedder pultert een von de Speelfiguren över dat Speelbrett. Opa is goot dorbi. Dücht so, as harr he bi dat Speel mit sien Enkelkinner meist vergeten, wo oolt un krank he doch is.

Ja un denn, denn winnt he dat Speel uk noch. As ollen Speler freit he sik as dull. De Kinner kiekt so 'n beten bedröbbelt. Man winnen laten, wieldat he ja so krank is, hebbt se em nich. Dat Speel weer reell. "Na ja, so 'n ollen Opa draff ja uk mal Glück hebben. Kiekt mal in de Trecken in 't Schapp na, dor schall woll noch wat Schokolaad in ween för jo armen Verlerers." Opa lehnt sik in sien Rullstohl trüch un maakt 'n beten de Ogen to. Mit siene roden Backens süht he recht tofreden ut. Man he föhlt sik ganz kaputt. "Ik glööv, bring mi man in de Puuch", meent he to Oma.

Annern Sönndag willt de Kinner wedder Minsch-arger-di-nich mit Opa spelen. Geiht avers nich, he kann nich mehr ut sien Bett rut. Uk tokamen Sönndag nich — un goor keen Sönndag mehr. Opa is denn freedvull un lies doot bleven.

Poor Daag later is dat Gräffnis. Bannig trurig un mit Tranen in de Ogen staht se all üm dat apen Graff op den Karkhoff. Oma, Papa un Mama smiet noch 'n Schüffel Sand achteran un de dree Kinner een von ehr Minsch-arger-di-nich-Speelfiguren: Jonas de gröne, Joscha de blaue un Lara de gele. Opa sien rode, de steiht op 't Schapp in de gode Stuuv un hett dor en Ehrenplatz.


Bild Speelbrett: FischX/Wikimedia Commons
22.11.2015


na baven