Geheeme Mitdelung

vun Heinz Tiekötter

De Amis un jemmer engste Kumpels, de Tommies, hoolt sik vun öberall ehr Norichten her. Se lüüstert egolweg, wat ut uns Handy öber den Äther geiht, se leest uns E-Mails un wi weet, dat se ok all lang unse Korten un Breefe leest. Sünnerlich denn, wenn se meent, dor steiht wat in, wat för se vun Nutzen is. Se köönt jo nich weten, in welken Breef wat steiht, dorüm leest se allens vun uns. Se weet vun di, of du wat op de Noht hest, ob dien Broder de Lehr smeten hett un ob di de Atomkraft egol is. Hest du achtern op dien Kufferruumdeckel 'n Sticker mit "Atomkraften nei tak" kleevt, denn weet se glieks, dat du mol in Skandinovien weerst.

Vör de Neeschierigen hest du di för alle Tiet wohr'n musst. Diene Öllern, dien Schoolmeister un all de Annern, vör de du Respekt harrst or de wat öber di bestimmen kunnen, dröffen lang nich allens weten. Also müsst du fix op'n Kiehn sien. Hest du to'n Bispeel dien besten Fründ vertellt, welke vun de Deerns op'n Schoolhoff di sünnerlich interessiert, denn kunn dat angohn, dat eerst de halbe Klass un'n Dag loter ok de Rest vun de School öber di lachen un di mit den Nomen vun de Deern optrocken. Mien Schoolfründ Roland hett den Nomen vun siene gegenwärtige Favoritin op so'n lüürlütten Zettel schreben, nich grötter as 'n Zigarettblättchen, un dreeg düssen Zettel in en leddige Rietsticken-schachtel mit sik rüm. Blots de engsten un besten Frünn dröffen em sehn. Liekers wuss de halbe School Bescheed.

Wi weern achunveertig Schöler in uns Klass op de Veddel. Wenn de Deern, an de du Intresse harrst, scheun weer, denn harrst du söbenunveertig Mitstrieder üm de Gunst vun düsse seute Popp. De Gefohr, 'n ornlich Morsvull to kregen, geev dat blots, wenn se 'n grötteren Broder harr. Dat hest du ober vörher all wusst. Harr se ehr egen Ogenmark all op'n Bengel smeten, meist weer dat een ut de heugere Klass, denn kunn dat sien, dat du 'n poor Kameroden tosomentrummeln musst. Tosomen kunn man em kloor moken, dat de Seute nix för em weer.

"Kaam du mi mal an de Zöpp...!"

Op den Schoolhoff hett sik dat meist so afspeelt: Weerst du een vun de Netten, hest du de Deern toplinkert, de di good gefullen hett. De Driesten hebbt meist an jemmer Zöpp trocken. Ehre Schangsen hebbt sik dordörch nich verbetert.

Ik harr mi anfangs mehr op Rundschrieben spezialisiert un heff tosomenfolten Zettels verdeelt. As ik so an de dottig Afwiesungen tosomen harr, heff ik mi dat lichter mookt: In miene rechte Hann heff ick mit Tinte AN schreben un in mien linke stunn AB. Denn heff ik de Deerns ganz, ganz heemlich miene Rechte wiest, nickt hebbt se blots bi dat AB in de linke Hann. Doran ward dat liggen, dat ik hüüt Rechtshänner bin?

Mien eerste Fründin heff ik kennenleernt, dor harr ik een Loopstell in de Drogerie Elsner op de Veddel. Ik harr Stragula un Balatum mit'n Fohrrad un Anhänger uttofohrn. Op de Trüchfohrt vun Karkendörp lepen an Strotenrand twee Deerns ut miene Parallel-Klass. Ik heff anhollen un jem froogt, wat se woll mit no de Veddel wullen. Denn sullen se man fix in den Anhänger stiegen un sik good fasthollen, wenn ik denn glieks Gas geev. Ik heff op de Tuur sweet as'n Rikscha-Kuli.

Doch dat hett sik lohnt: Rita, dat weer de Blonde vun de beiden, is mien Fründin worrn. Lang holln hett de Leev nich. Ik weer noch to dösig un harr dat mit dat Snuteln nich so rut un wüss ok noch nix vun Petting. Rita söök sik bald `n annern Kavalier un ik heff weent. As ik söben Johr loter heurt heff, dat Rita mit ehrn lütten Jung in de grote Stormfloot 1962 verdrunken is, hett mi dat beus trurig mookt un ik heff wedder weent. Ok wenn dat mit uns all lang trüch liggt, wenn ik an ehr Enn dink, mookt mi dat truurig.