Freedag, de Dörteihnste

vun Berthold Cordes

"Ja, hier is Dirk, Liesbeth, wo geiht di dat?" — "Och, sowiet ganz goot, un wo kummst du so trecht?" — "Ja, uk ganz goot. Sünd uk ja man blots noch 'n poor Daag, un denn büst du ja uk wedder to Huus. Un ik frei mi al." — "Ja, dorüm roop ik an. Ik bün vondaag wies worrn, dat ik al fröher na Huus kaam. Freedag Namiddag Klock Twee kunnst mi vun'n Bahnhoff afholen, geiht dat?" — "Ja, kloor! Ik bün rechttiedig dor un haal di af. Ik frei mi al!" — "Na, denn bit Freedag, un laat di't goot gahn. Tschüss uk!"

Dirk is goot toweeg över den Anroop vun sien Fro. Dit Strohweetmannsleven is doch nich dat Geele vun't Ei. Veel, wat in'n Huusholt so anfallt, geiht Liesbeth doch beter vun de Hand as em. De letzten Daag harr he den Huusholt man beten sluren laten. Un jüst güstern harr he mit sien Frünnen dat Footballspeel in'n Feernseher sehn. De leeren Beerbuddels harr he noch in de Stuuv stahn laten. De Köhlschrank weer uk teemlich leer un tööv darop, wedder mal opfüllt to warrn. Also ran an de Arbeit!

De Kist mit de leeren Beerbuddels stell Dirk in den Kufferruum. De kunn he morgen bi't Inköpen wedder dörch en vulle Kist uttuschen. De dreckige Wäsch keem foorts in de Waschmaschien. De schull he bit morgen woll noch trecht kriegen.

Deubel noch mal! Wat harr Liesbeth seggt? Al Freedag schull he se afhalen, dat weer ja al morgen! Nu müss aver gau all'ns in Ordnung brocht warrn! Eerstmal mit'n Stoffsuger dörch all Rüüm, dorbi ornlich Luft dörch de Finster rinlaten! Achterna ward noch de Footbodden mit'n Feudel afwischt un denn schull dat för vondaag woll recken. De annern Saken krieg ik denn woll morgen noch trecht, dach he. Blots mit Harras mutt ik nu noch eenmal üm de Eck gahn.

As se wedderkaamt, is't uk al düüster. En Blick op den Kalenner seggt Dirk, dat dat morgen nich blots Freedag is, nee, dorto uk noch de 13. "Dat kann ja goot warrn!"

As Dirk an'n neegsten Morgen opwaakt, schütt he in'n Dutt. "Ik harr mi doch den Wecker een Stünn fröher stellt. Worüm klingelt he denn nich? Nu aver gau rut, dat ward Tiet!" Op dat "Tante Meier" fehlt dat Klopoppier. "Klooo…poppier, Klooo…poppier!" Ropen nützt nix, is ja nüms tohuus. "Dat geiht ja goot los!" Fröhstücken un denn noch den Hund versorgen. Nu kann Dirk sik endlich op den Weg to'n Inköpen maken.

He haalt sien Auto ut de Garaasch. Dor lücht doch al wedder so'n Blinklicht op, will em seggen: "Du musst nu draat tanken; dink dor an!" Also geiht dat toeerst na de Tanksteed, denn wieder na'n Bäcker, en poor Rundstücken inpackt un denn wieder na'n Supermarkt. Dirk nimmt sik en Inkoopswagen, denn he harr sik op sien Zedel en lang Reeg opschreven, wat he inköpen wull. Den Zedel harr he man blots tohuus laten, so dat nu eben ut'n Kopp torechtsocht warrn mutt.

Los geiht dat bi de Melk, Bodder un Kees un en beten Wust, denn dat Köhlschapp harr de letzten Daag doch bannig lieden musst. En poor Appel, Tomaten un een Salatkopp afwegen un denn in den Inkoopswagen dormit. Bi de Gedrünke ward de leere Kist Beer uttuuscht un noch een Kist Water un twee Buddel Wien inpackt. Seker harr Dirk nich all'ns tofaat kregen, aver dat mutt nu eerstmal recken. Hool stopp! — nich ganz, denn Klopoppier müss he noch mitnehmen, ganz wichtig!

Nu weer uk al Middag. För en Braadwust an de Wustbuud schull aver woll noch Tiet noog ween. Dirk harr nu noch een gode Stünn Tiet, den Bahnhoff vun Bremen antostüren. Bi de velen Bosteden op de A1 mutt een aver jümmer mal mit'n Stau oder uk schon mal mit en Ümleitung reken, un denn kann dat mit de Tiet knapp warden. Un redig, kort vör dat Bremer Krüz geiht op'n mal nix mehr. Op de rechte Siet staht dicht an dicht de LKWs un links geiht dat uk man blots noch in'n Snickentempo vöran. Eerst na en poor Kilometer kann Dirk de Affahrt vun de Autobahn in de Stadt nehmen.

Endlich kummt Dirk bi'n Bahnhoff an. Nu noch en Parkplatz finnen un fief Minuten later is he an Bahnstieg B Gleis dree; dor schull Liesbeth in teihn Minuten ankamen. "Hett ja doch noch all'ns klappt", dinkt Dirk un he verschröök sik, as op'n mal de Luutspreker achter em künnig maak: "Achtung, Achtung! Der ICE 2312 aus Köln auf Bahnsteig B Gleis 3 verspätet sich um etwa 40 Minuten. Wir bitten um Ihr Verständnis und ein wenig Geduld. Danke!" — Nu wies de Unglücksfreedag doch noch sien wohret Gesicht!

In de gode halve Stünn, de Dirk nu noch bleev, güng he in den Bahnhoffskrog, üm dor en Tass Kaffee to drinken. As he rinkummt, fangt jüst de Klock-Twee-Narichten an: "Guten Tag, meine Damen und Herren! Heute ist Donnerstag, der 12. Mai. Wir senden die Nachrichten!" — Keen Freedag, de 13. — Aver wat för'n Dag!