vun Heinz Tiekötter 1956 bün op de Veddel konfirmiert worrn. Un fofftig Johr loter, 2006, flattert mi en Breef in't Huus. De hüütige Paster, de woll dottig Johr jünger is as ik nu sülmst, deelt mi mit, dat en Jubileeum fiert warrn sall. Un he leggt een List mit all de Nomens vun de domoligen Deerns und Jungs bi. De süllt tosomen kummen. Wokeen noch Kontakt hett, de sall dat wiederseggen. All süllt sik bi em mellen orrer jemmer Adress an de Veddeler Kark schrieben. Djä, wat sall ik seggen; de güllne Konfirmation 2006 hett
Spooß mookt. Een Barg vun miene Klassenkameroden weern mit vun
de Partie un Mi perseunlich hett an mehrsten freit, dat ik mi in Vergliek to miene Frünnen so good holln heff. Ik goh jo noch jümmers för teihn Johr jünger dorch, as ik würklich bin, un ik meen dormit ook as de Ehemoligen ut miene Schoolklass. Un as Peter Hansmann mi froog, wat ik dat rechte Been 'n beten notreck, dor heff ik em wat vun en Unfall in de Bargen vertellt. Öber Krankheit un Süükdom, sünnerlich öber mien Ischias to snacken, dat weer mi doch to schenierlich. Sowat kost jo Punkte. Ook as Werner Peters mi so veel vun siene drütten Tähn vertell, kunn he mi nich ut de Reserve locken. As ik wedder to Huus weer un miene Fro vun dat Drepen vertell un dorvun, dat miene Schoolfrünnen doch orrnlich wat klapperiger weern as ik sülms, kunn ik mit ehr'n Griensche nich so recht wat anfangen. Sull se mi an Enn ünnerschätzen? Ik harr mi ganz dull freit, dat ik ook mienen olen Schoolfründ
Fiete Zittergrün wedderdropen heff. Mit Fiete harr ik mi in de
Schooltiet good verstohn. Wi sünd tosomen inschoolt worrn un
seten de mehrste Tiet in ene Bank tosomen. Dorno harrn wi uns n'beten
ut de Ogen verlorn. Eene Woch loter heff ik Fiete obends noch mol
anropen un em froogt, wat he nich Lust op Beseuk bi uns harr. Also hebbt wi uns no'n Koffie antrocken un sünd öber de
Stroot un denn bargop dörch den Woold lopen. Katrin sprüng
man jümmers twintig Meter as'n Eekkoter vör uns hen, as
weer dat gornix. Ik harr all 'n beten mit de Luft to kämpfen
un stell dat Snacken in un verseuk, mi nix anmarken to loten. Ik däe
so, as weer ik in de Natur versunken. Liekers schuul ik no mien Fründ
Fiete hen. He snack un vertell vun uns Schooltied, vun siene Utbillung
un öber siene Arbeit un vun Gott un de Welt. Sall he an Enn noch
fitter sien as ik?! An Moondag heff ik in alle Freuh telefoniert un mi anmeldt. Vun de neegste Woch an drippst mi nu dagsöber in de Muckibood. Dor will ik träneeren, dat ik noch wat fitter warr, as ik ohnehen all bün. Ik heff dat geern, wenn de annern n'beten needsch op miene Fitness un miene Figur sünd. 12.6.2021
|