Ferientiet oder: Keen Tiet för Ferien

vun Berthold Cordes

"Un denn sünd wi vun Hannover na'n Süden flogen, liekut na Gran Canaria." Detlefs Ogen lüchten, as he vun sien Ferientiet vertelln dä. De glannige Sünn, dat blaue Water, de wiede Strand, all dat harr em dat so andaan, dat sien Hart överlööp un de Wöör man blots so över sien Lippen sprudeln dään. Detlef harr överhaupt jümmer veel to vertelln, wenn he na de Ferien wedder na School keem. Uk all de annern Johren, wenn he in de Bargen weer oder in'n Winter to'n Schielopen. Denn weer he sowat vun opdreiht, dat he mit Hannen un Fööt dat beschrieven dä, wat he beleevt harr. Nee, wiss nich, Detlev harr keen Malesch, wenn Herr Behnken, wat uns Schoolmester is, uns na jede Ferientiet opföddern dä, enen Opsatz över uns best Ferienbeleevnis to schrieven.

För Johren güng mi dat uk licht af, twee oder uk dree Sieten vull to schrieven. De Fohrt na Östriek un de Reis na Sweden, ja, dat weer doch noch wat. Dor kunn een doch vun vertelln, uk wenn männichmaal al op de Hinfohrt en gresige Stau vun Fohrtüüg enen de Ferien tietwies so recht vermasseln kunn. Aver beleevt harr ik wat, dat kann een nich anners seggen.

Doch siet mien Vadder letzt Johr sien Arbeit verloren hett, is dat ut mit grote Reisen. "Wi mööt sporen, wenn wi över de Runnen kommen wöllt!", seggt Vadder jümmer, wenn wi em an'n Geldbüdel wöllt. As dit Johr de groten Ferien anfüngen, sä Vadder: "So, Kinner, dittuur maakt wi en richtigen Aventüürurlaub!" Dat leet sik goot anhörn, un mien Broder un ik kunnen goor nich recht glöven, dat dat doch noch en schöne Ferientiet afgeven schull. Aver uns Freid weer bald vörbi, as wi hörn, wat Vadder un Mudder sik utdacht harrn.

"Nee, dor kunn een nie un nümmer en Opsatz över schrieven!", schööt mi dat glieks dörch den Kopp.
Wat uns Tante Martha is, de hett en Ferienhuus in de Granster Heid, dicht an de Oost. Dor schull'n wi uns Ferientiet verleven. De 40 Kilometer dorhin güng dat mit'n Fohrrad. To'n Glück speel dat Weer mit. Bi'n herrlichen Sünnenschien kemen wi vullstapelt mit Bagaasch na veer Stünnen in Granst an. Toerst hebbt wi dat Huus torecht maakt. Tante Martha weer na den Dood vun Onkel Fiete nich mehr faken hier ween. So geev dat veel to doon an'n eersten Dag.

To glieke Tiet weer Detlef mit sien Öllern in Gran Canaria, in dat Hotel "Belvedere" mit Meerwaterswimmbad in de frie Luft, en grote Sünnenterrass un en staatsch Spiessaal; en Hotel mit veer Steerns un Utsicht op dat Meer.

Steerns harrn wi över uns Ferienhuus in de Granster Heid uk, veel mehr as veer, aver an Steed vun dat grote Meer plätscher vör uns Huusdöör man blots de Oost, kniedeep un so smaal, dat een meist vun een Över na't annere röverspeen kunn.

An'n neegsten Morrn setten wi uns to'n Fröhstück na buten. De Sünn de schien un över uns ruuschel dat in de Eekbööm. En Katteker, de eben noch ünnern Disch rümmuust harr un sik över uns Krümel vun't Avendbroot hermaak, sprüng op'n Stutz na Sie tun kladder en Eekboom hooch. Af u nto hööl he in un luuk na uns röver. Dorbi schüür he sien lütt Nees, wat sik recht verdüvelt ankieken leet. Na'n Fröhstück hebbt wi denn eerstmal de Ümgegend utbaldowert.

Vun de Brüch ut harrn wi en feine Utsicht op de Oostgrünnen. De Sünn spegel sik in't Oostwater, dat langsam vun Rockst her op uns toplätschern dä. Achter uns slengel sik de Oost wieder na Ochtenhuusen. Dissen Deel sünd wi denn uk an'n annern Dag mit uns sülvstbaute Flott daalschippert, vörbi an all de Wichelbööm, de mit jümehr Telgen bit in't Water recken.

Ja, uns Flott hebbt wi vele gode Indrück an uns Ferientit to danken. Dat güng al bi't Boen los. All Veer weern wi ievrig bi de Saak. Vadder timmer de Holtpöhl tosamen, mien Broder un ik besorgen Waterkanister un Mudder knütt mit en lang Reep all'ns tohoop. So kregen wi en smuck Seeräuverschipp togang, mit dat wi vele aventüürliche Fohrten belevden. Mien Broder un mi weer dat nich langwielig. Uk Vadder un Mudder bleihen richtig op un maken jeden Spaaß mit. So güngen de veerteihn Daag mit Schippern, Fischen un Swimmen, Wannern un Radfohrn veel to gau vörbi.

Detlef sien Hotelzimmer in Gran Canaria mit Utsicht op dat Meer weer intwüschen vun annere Gäst bewohnt. As sien Vadder al na dree Daag wedder na Huus müss, wieldat se em in de Firma nödig harrn, sünd uk Detlef un sien Mudder na een Week trüchflogen. Se hebbt aver glieks för de Wiehnachtsferien in't Hotel "Belvedere" en Zimmer fastmakt, üm denn de Week natoholen. Seker ward Detlef denn wedder veel to vertellen hebben!

Eerst nu güng mi op, dat Detlef jümmer blots vun sik vertell. Dat sien Vadder un Mudder in sien Opsätz kuum vörkemen un wenn, denn se harrn dat jümmer so hild, as wenn jüm wat nadrieven dä. Se hissten vun een Oort to'n annern, wieldat se masse bekieken wullen, un dorför weer de Tiet jümmer veel to kort. Bi Detlef sien Vertellen güng mi nu veeles dörch den Kopp: "Harr ik denn würklich nix beleevt, woröver een vertell'n kunn; muss ik mi an'n Enn gor vör Detlef un all de annern Kinner versteken?"

"Wer möchte denn heute etwas über seine Ferien erzählen?", fröög Schoolmester Behnken uns na de Ferien. Mien Finger schööt nu liekut in de Hööcht. Schullen doch uk de annern ruhig weten, wat schöne Ferientiet ik beleevt harr!