De Engelstied vun Ewald EdenDe Tied dreef elker Dach flinker up Winachen doal un elker
Dach wuur Kristin dat Haart schwöörder. Solaang de beid
Deerns dör d' Huus jachterden, muß see Bliedheit wiesen
man wenner Heike un Rita över de Goodenachtgeschicht,
de see de Wichters jeder Oabend vöörlääsen de,
inschloapen ween, full de Bliedheit van hör ov as so'n
Ümhang, de de Störm wächweiht. Dirk
har sükk mörgens up de Padd moakt jeder van sien
dree Wichters as he dat jümmers sää kreech
een Sööten un denn bit vanoabend. In d' Firmoa wee he een Trapp hooger stäägen. Elker Moand
wüür nu een bäten mehr Geld in d' Knipke sitten
denn kunn'n see för de Maidjes ov un to moal een lütt Stükkji
buten de Riich koopen. Tja un disse Dach is ni Oabend worden. Middachs in sien Äätenstied wull Dirk gau noa d' Bank, wiel de hör Luchträäken nich inlööst har un up disse Padd is he denn blääven. Een duunen Keerl mit een blikkern Krüdelkoar, de nich toloaten un nich versääkert wee, hett hum dodfoaren. Sietdem is sien Schloapstää buten an d' Dörpskant up de ole Kaarkhoff. Kristin kann de duusend Trää dorhen all in d' Schloap loopen. De Deerns hevvt noch heel nich begrääpen, dat hör Voader ni nich wäär kummt. See tööven stilkens, dat de Dör oapenflücht,
un Papa hör in sien Aarms näämt. Letzd Nachten dröömt Kristin dröömt see
wüggelk? Dirk is bi hör un sächt engoal, see schall
sükk keen Sörch moaken un man blods bit Winachen
tööven. Mit drööch Oogen schnükkert see nachtens vöör sükk hen sogoar de Troanen sünd hör verlüstich goan. Dirks Moder is över dat Geböörn dat Denken dörnanner loopen. Dat wee för mi ok woll dat beste denkt Kristin foaken. Wenner see denn de beid Wichters dör d' Huus drieven hört, schoamt see sükk för de Gedankens. As see een Dach vöör Hillichoabnd van d' Kaarkhoff trüchkummt, sünd de beid Kinner in d' Stuuv an lachen un trällern "Mama, wir haben einen Engel gesehn Mama wir haben einen Engel gesehn." Wat schall Kristin de Wichters dorup antern? Tüünkroam,
denkt see, dat givt keen Engels. Oaber dat mach see hör Deerns
nich särgen. Schöält de man dor an glöven. De
Hillichoabend is anbroaken de Kinner sünd noch gannich
to Been. Hör Noam un hör Adress steit joa up de Plakkzäädel an de böäverst Kant. Van dat, wat hör denn tomööt kummt, kricht see hör Bekk gannich wäär to. De Kist is vullpakkt mit Äteree mit Tüüchs för de Deerns un för hör sülvst un mit Speelkroam van de fienste Oart. In een dikken Pappentut sünd Papiern mit een büld Stempels un Ünnerschriften in. De heele Schkülden bi de Bank sünd betoalt un teinduusend Mark sünd in de Tuut. Buten up de Tuut steit in häntich Bookstoavens netso as Dirk jümmers schrääven hett "Een goodet Winachen för jo Dree". Un nu säch noch een, dat dat keen Engels givt. 24.12.2010
|